HAYALLERİMİ SÜSLEYEN SEN

3.Bölüm

                     
  Tuhaf bakışlardan sonra ortalık sessizleşti

(Hoca): İyi bakalım geç bu seferlik affettim. Yalnız asabi kız arkadaşına sahip çık.

Başımdan kaynar sular döküldü. Asabi kız arkadaşın?!. Ben o sersemi tanımıyordum bile, ne kız arkadaşı?
Tamam belki adının deniz olduğunu, mavi gözlü olduğunu..

Hıh!

Bir de hödük olduğunu bilmem dışında. Hakkında başka bir şey bilmiyordum.

Yan sıradaki boş yere oturdu. Bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Sanki sınıfta tek biz varmışçasına.. Sonunda ders bitmişti. Bir kahve icip kendime gelmeyi planlıyordum. Tam kitaplarımı toplarken;

(Naz): Birer kahve içelim mi? Gergin görünüyorsun.

Büyük bir hevesle;
+ Eveet!

Demiştim, Adeta nikah memurunun sorduğu soruya karşılık "Eveeet!" Cevabini veren gelin ile damat gibi hissediyordum.

Sınıftan çıkıp cafeye doğru gittik. O sırada biraz da sohbet ettik:

(Naz): Kumsal, o çocuğu nerden taniyorsun?

+ Tanımıyorum, kötü bir tesadüf kendisi

Güzel soruydu nerden tanıyorum ki devamlı karşıma çıkıyor?
Sonunda gün bitmişti. Naz'la evimiz yakınmış geçerken onu da evine bırakmayı  teklif ettim. Beraber otoparka gittik. Onu da orda gördüm. Tam karşıma park etmişti. Nazı da aldım yola koyuldum. O da arkamızdan çıktı, bir süre sonra kayboldu gözden. Nazı evine bıraktım, annesi Sibel teyze çok sıcak kanlı biriydi. Bir daha ki sefere kahve içmeye gelmem icin beni ısrarla davet etmişti.

  Eve gittim, yemek yiyip hemen uyumaya karar verdim. Kendime gelebilmek adına güzel bir uyku geçirdim.

Güne güzel bir kahvaltı ile başladım. Kahvaltıdan sonra hazırlanıp evden çıktım. Aklımdan bugün yine onu görürmüyüm diye düşünmüyor değildim.. Görsem ne fark edecek ki? Saçmalıyordum basbayah..

Okula varmıştım. Sınıfa gittiğimde o da sınıftaydı. Elinde iki bardak kahve ile önümde beliriverdi..

Sımsıcak bir gülümsemeyle...