My Love Is A Star

Ikatlong Kabanata

Ikatlong Kabanata (One in a Million Chance)

"WHAAAAAAAAT"-Irene.huwaw ah.. nga pala, andito kami sa canteen ng aming University ngayon... at nasabi ko na rin sa pinakamamahal kong babae na may mahal na iba ang very very good news na nasagap ko.

:-D *^▁^* *^O^* (^O^) (⊙o⊙) <<  ganto ang inaasahan kong magiging reaksyon ni Irene pag nalaman niya. At tama nga ako.

"T-totoo ba yang sinasabi mo KP?! Si Spencer eh may pa-contest na ganyan? Grabiii... sana ako manalo diyan... haaaayy. KP chance ko na'to. eto na to. Eto na talaga to!!"Maluha-luha niyang sabi. Nakinig lang ang nagawa ko... speechless eh. Haha.

"Kuya Paolo..." That 'KUYA' ayoko ng tinatawag niya akong ganyan eh..alam niyo kung bakit?! Kasi everytime na naririnig ko yan sa kanya, nasasaktan ako. Kuya at bestfriend lang ba talaga ang tingin niya sa akin?!

"Huy KP!" aniya. sabay sampal sa pisngi ko. Mahina lang naman.

"Hmm" sagot ko na lang.

                                                 

"Tulungan mo ako ah... gusto ko talaga manalo eh. Kilala mo ako, at alam mong noon pa lang inaantay ko na ang pagkakataong to. KP, Help me to win. Ikaw ang alas ko eh. You know?" Desperation. Naramdaman ko yan sa bawat salitang binibigkas niya. Kaya masakit man sa akin...

"S-sige ba.Para sa'yo.Alam mo namang di kita kayang tanggihan" mahal kita eh.

"TALAGAAAA?!Waaaaah. Thank youuu KP!"

“Walang a--” my heart just skip a beat. Niyakap lang naman niya ako! “—numan” pabulong ko nang sabi.

Lubdup-lubdup<< tunog yan ng puso ko. Haha.Nakakadalawa na siya ah. Hihi. At Ang sarap sa pakiramdam nung mga yakap na yun. Hihi.Nakakabading.Can we just stay like this forever?

Irene’s POV

Eto ako ngayon at palakad-lakad sa campus. Lutang na lutang. Aatakehin ata ako sa puso tungkol dun sa binalita sa akin ni KP. Shemaaaaaayyyyyy.Antagal.Ko. Tong.Hinintay.Kelangan ako ang manalo. See you soon…

“Huy!”- Sam        

“Ay Spencer!!”- Ako yan. nakooo. uso na pala ang manggulat ngayon. Nasisira ang momentum ko eh. Can’t you see? Tss…

“Ngiting-ngiti ah. Tignan mo yang labi mo oh… mapupunit na sa sobrang lapad ng ngiti mo!” Try mo kaya! “Atsaka look at them oh” *turo* sa mga taong nasa gilid ko “They might be thinking that you’re going insane. Stop smiling that big when you’re alone.”dagdag niya.

“Bakit?! Kelan pa ba napasa ang batas na bawal nang ngumiti ng pagkalapad in  public? I don’t care kung anuman sabihin nila. Basta ang alam ko… masaya ako. :D”

 

“Haha. Iba ka talaga Irene! Hulaan ko… about kay Spencer yan noh?”

“Waaaaa… oo!!ay! Nga pala… I heard that you’re looking for me a while ago… why?

“Hmm… Nevermind. It looks like alam mo na din eh. Hahaha. Nga pala, how did you know about it?”

 

“Paolo told me…”

Flashback

Sa bawat pag-hakbang ko ang bigat ng pakiramdam ko. Lumingon ako kung saan kami huling nakapag-uusap ni KP at nakita ko pa rin siyang nakatayo doon habang nakayuko. Shemay.Naguiguilty ako. Ayaw na ayaw niyan ang nasisigawan. Lalo na sa harap ng maraming tao. Tapos anong ginawa ko?!?! Sinulyapan ko ule siya. At…

 

Shocks! Tama ba yung nakita ko? Is he… is he crying? Tama na. di ko  na kaya to! Naglakad ako papunta sa kanya… and to my surprise, I suddenly hugged him from the back

 

“I’m sorry, Paoui” shoot! Tears..please don’t flow.

 

“I-Irene?”

 

“I’m sorry KP. :’( I didn’t mean to shout at you … it’s just—it’s just that----“

 

Tinanggal niya ang mga braso kong nakayakap sa kanya. Humarap siya sa akin. He held my right hand and said

 

“It’s fine. It’s okay. Don’t cry”

 

“No it’s not. I’m sorryyyy. Really. :’(“

 

“shhhh—shhh it’s fine.” he wiped my tears and smiled at me. “Tara sa canteen tayo. I have something to tell you…”sabi niya.tumango na lang ako.

 

At yun nga… sinabi niya ang lahat lahat sa akin. :D

 

End of Flashback

“huy Irene! Hellooo. Okay ka lang?” – Sam

 

“Ah oo naman. May naalala lang ako. Hihi.”

 

“ahh.. osige, alis na ako ha… irurush ko pa yung assignment natin sa Humanities.”

 

“hay. Go push mo yan. Bye! Ingat ka! See you later :D”

More of You less of me.

Make me who I’m meant to be…

 

calling…

 

*KP ko

 

Oh. Bat tumatawag to?

“Hello? Napatawag ka?-- Ha?!-- Ano?! bakit? --Pano nangyari yun?-- O sige. Antayin mo ako diyan… papunta na ako.”Binaba ko na agad. Shemay. Badtrip! Kulang sa preparations. Mapuntahan na nga si KP…