5. bölüm

114 8 2
                                    

‘’Anne!’’ diye tısladım tekrar.Beni aldırmadan bulaşıkları makineye dizmeye devam etti.yaslandığım tezgahtan doğrulup önüne geçtim.’’O yemeğe gelmeyeceğim…’’ umursamaz tavrını sürdürürken ‘’Odana hemen!’’ diye tısladı.’’O yemeğe geleceksin birazdan bizi almaya gelirler!’’ olduğum yerde tepindim ama nafileydi.’’O çocukla tanışmak istemiyorum anne.Banane Des senin sevgilin sen git!’’ bu sefer tam önüme gelip tehditkar bir şekilde parmağını salladı.’’Kanada’daki okuluna dönmek istemiyorsan buraya, Des’e ve oğluna alışmayı dene bebeğim!Yoksa seni yollarım ve yatılı olarak orda kalırsın.Bence iyi bir çocuk en azından babası gibi yakışıklıdır!’’ yanaklarımı şişirip mutfak kapısına doğru yürümeye başladım.’’O tam bir bok parçası!’’

‘’Bu olmaz,bu olmaz ahh hayır bu hiç olmaz….’’ Giyecek kapalı bir şeyler arıyordum ama yoktu.Bir pantolon bir de kazak bulup üstüme tuttum.Tamam hava bunları giymek için uygun olmaya bilir ama potansiyel bir sapığın yanında mecburen giymek zorundaydım.Elimdeki kıyafetleri giyerken annem odama daldı ve gözlerini büyütüp ağzını şaşkınlıkla açarak ‘’Angel!Ne yapıyorsun!’’ diye bağırdı.Masumca elimdeki kazağı kaldırdım ve ‘’Giyiniyorum anneciğim…’’ diye alaylı ses tonumla cevapladım.Annem kendi giydiği mini elbisesini ve topuklu ayakkabısını umursamadan hızla yanıma geldi ve ‘’çekil!’’ diye bağırıp kafasını dolabıma gömdü.Bana uzattığı kırmızı straplez elbiseye bakıp başımı hızla iki yana salladım.’’H-hayır anne asla!!! asla giymem onu!’’ elbiseyi yüzüme fırlattı ve beyaz topuklu ayakkabıları da getirip ‘’5 dakikaya aşağıda ol ve makyajda yap ufaklık!yoksa bozuşuruz!’’ diye uyarı çekti ve kapıyı çarpıp gitti.

Üzerimdeki rahatsız edici mini elbiseyle nefes almaya çalışırken annem saçımı yapmış beni aynanın önüne dikmişti ve omzumu öpüp ‘’Melek gibi oldun bebeğim….’’ Diye fısıldamıştı.Aynadaki yansımama bakıp iç geçirdim.Gerçekten güzeldim ama o yemekte başıma gelecekleri tahmin ettiğim için çaresizce bekliyordum.Annemin telefonu çaldığında evimizin önünde bekleyen siyah arabayı gördüm ve son kez ‘’Anne….lütfen ….’’ Diye inledim.Annem hızla kolumu kavradı ve beni evden çıkarıp arabaya doğru götürdü.Styles alt dudağını ısırıp gülümsediğinde ona bakmamaya çalıştım ve Des’in uzattığı eli sıkıp zoraki(!) olarak Harry’e sarıldım.’’Aferin sürtük!’’ diye mırıldadığında elimi penisin sürttüm ve ‘’Uzak dur’’ diye tıslayıp ‘’Ahh sen geçen Angel’ı eve bırakan genç seni tanıdım…’’ demesiyle ‘’Evet anneciğim biz o gün tanışmıştık ama Des’in oğlu olduğunu bilmiyordum!’’ diye durumu düzelttim.Harry anneme sarılırken bir yandan da bana pis bakışlar atmayı kesmiyordu.Eteğimi çekiştirip arabaya yürüdüğümde Des’in ‘’Emma önde otursun Harry arkaya Angel’ın yanına’’ demesiyle yıkıldım.Evet bu gece…ah pardon bu hafta ben bittim!

***************************************************************************

Yemeklerimizi yerken bir yandan da annemlerin tanışmalarını anlattığı sıkıcı aile yemeğinden en önemlisi de yanımdaki yün kafadan kurtulmanın yollarını aramaktan bıkmıştım.Ne kadar uğraşırsam uğraşıyım bir türlü uzatamadığım üstümdeki lanet elbisenin aslında olmayan eteğini bir daha çekiştirdim.Harry’de tıpkı benim gibi yemekle ilgilenmiyordu ve masa altından telefonuyla uğraşıyordu.Bana attığı kaçamak bakışları nefret yüklü bakışlarımla karşılayıp bardakta bulunan suyumdan bir yudum daha aldım ve bacak aramda hissettiğim arsız parmaklar yüzünden yutkunma refleksini unutup boğazımda kalan suyla öksürdüm.

‘’Angel bebeğim iyi misin?’’ annem teleşla bana baktığında suyu yuttum ve başımı sallayıp ‘’E-evet ş-şey gıcık tuttu siz devam edin’’ diyip yanımdaki sapığa öfkeli bakışlar attım.Masanın üstünde telefonum titrediğinde aramızdaki bakışma kesilmek zorunda kalmıştı.

I'M NOT A BITCHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin