20 jaar oud

1.9K 23 0
                                    

Het gaat een stuk beter met me. Ik heb m’n oom nu al 2 jaar niet meer gezien en ik kom langzaam tot rust dat hij niet elk moment voor de deur kan staan om me lastig te vallen. Ik heb een lieve vriend gevonden aan wie ik mijn verhaal deels heb kunnen vertellen. Ik heb hem niet het hele verhaal verteld, dat het mijn oom is die me heeft misbruikt en dat ik het nooit heb verteld. Maar hij weet dat ik er moeite mee heb om me bloot te stellen aan iemand en hij helpt me hierbij. Hij weet hoe ik me voel en waarom ik soms heel schrikkerig kan reageren, en hij respecteert dit. Ik ben zo blij dat ik hem heb ontmoet, want ik begin eindelijk weer mezelf te respecteren en me te realiseren dat niet iedereen zomaar ongestraft aan me mag zitten zonder dat ik dit wil. Ik weet dat ik niet voor eeuwig Bert kan ontvluchten, maar op dit moment voelt het goed. Ik weet nu dat wat Bert heeft gedaan fout is en dat ik het tegen iemand moet vertellen. En dan moet het hele verhaal verteld worden. Het moet een keer gebeuren, maar ik kan het niet. Ik schaam me heel erg dat ik het ooit zo ver heb laten komen, en ik ben bang dat m’n ouders boos op me zullen worden. Waarschijnlijk omdat ze denken dat ik het hele verhaal verzin, want Bert gedraagt zich altijd als een gezellige praatjesmaker als we met de familie bij elkaar zijn. Ik heb helemaal geen bewijs, dus hoe moet ik mijn ouders ooit laten geloven wat hij bij mij heeft gedaan? Het is beter dat ze het maar nooit te weten komen, want dan zal uiteindelijk de hele familie uiteenvallen en dat komt dan allemaal door mij. 

Controle {NEDERLANDS}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu