tusz. // TEKSTOWY ALBUM KONCEPCYJNY

v. serpentyny

Wszyscy znamy już przyszłość tej Ziemi

Apokalipsa nie zaskoczyłaby mnie

🌹

Każdy kwiat pomszczę grobem bezimiennym

Tabliczką w pół wygiętą w stronę Ojczystej Ziemi

Żadnych zniczy czy półpłomieni

Tylko jedna chata ludzkich rąk

Serpentyny samotne na kosztownych klifaf

W samym środku koralowego wspomnienia

Sentymentalnie powracającego do dziewiczego łona matki

W Ostatni Dzień Paschy

Matce ofiaruje na poddaszy mały zakątek

Miejsce kultu jak zwykła ciotka powiadać zwykła

Jeden kulawy krasnolud

Żywiący się tańcem serpentyn

Dziś czuję w bezsennym takcie na dwa

Parę jednostajnych duszy praczek

One ognisko na polu marchwi sprawiają

I mój zachwyt chcą obrócić w strach

I nikt nie zaznał tu tak prawdziwego uczucia

By bez zdrady czy kłamstwa je głosić

Jak Chrystusowy Uczeń

Co trzyma w skórzanej szkatułce Lucyfera śmierć

By okiełznać to co w głębi

W akcie fermentowania traci natury zew

🌹

Nikt nie zaznał tego uczucia tak głęboko

Bez sensualnej zdrady

Sesualnej zdrady

Wciąż chronię małe żyjątka gdzieś przy brzegu

Gdzieś przy brzegu

Ten strach jest tak niedotykalny

W niedoskonałości swej idealnie zgrabny

Co przecieka się przez kartki Tory

Którą Słowem Bożym obdarza wodzirej swawoli

🌹🌹🌹