Arabaya biniyorduk ama inci hala mutsuzdu ona ne olduğunu sorsamda terslercesine birşey yok diyordu. Ama tabikide birsey vardı araba çok şirin ve tatlıydı sarı renkli temiz bir araba annem öne ben ve kızlar arkaya sığıştık ben Denizin kucağında oturmak zorunda kaldım çok rahatsızdım ama sanırım Deniz kadar deyil. Bir ara verip yolda biryerlerde durmaya karar verdik.
Bu herkez için iyi bir fikirdi çünkü herkez yapış yapış ve terlemişti biri hariç annem ve annemin arkadaşı nilgün teyze. İlk durağımız yol üstünde bir yerdi küçük biryer olmadına rağmen tıkabasa doluydu . Aklıma ceyda geldi şuan nerede? Ne yapıyor? Ve hızlı bir karar alım onu aramaya karar verdim telefon bir ondakika çaldıktan sonra açıldı yoldalarmış ve cemre uyuyomuş cemrenin bu tranvayı nasıl atlatıcağını düşündük ve bi bir dakika seslizlik oldu Ceyda ben artık kapatıyım diyene kadar . Masaya hızlı adımlarla döndüm herkezin üstümdeki şüpheci bakışları beni gergin hissettirmişti masaya oturdum ve bir bardak soğuk su içtim. Herkez kendine bir içecek söyledi ve annem
"Yağmurdan kaçarken doluya yakalandık" dedi .
"Onlardan kaçalım derken diblerine gitmişiz "
Annem annem nereden biliyordu?
Ama sesiz kalmayı seçtim şu cümlesiyle şoka uğradım
"Artik evimize dönebiliriz."
"Gercektenmi yaşasın"
Osırada DR.WON'dan mesaj geldi nekadar merak etsemde onu engelleyip mesaja baktım sadece ismimi yazmıştı baya rahatlamıştı
"Kimden knk"dedi Scharlet ona ondan demekle ywtindim bir bi saat dinlendikten sonra arabaya bindik bu sefer Deniz benim kucağıma oturdu koltuğu sert sanan ben yumuşacık olduğunu anladım.Onu rahatsız sanıyordum ama asıl rahatsız olan benmişim rahat olanda oymuş. Üç saatlik yolculuğun ardından eve varmıştık arkadaşlarım, dostlarım bana yardım etmeye eve gelmişlerdi Nilgün teyzemde bize valizleri toplamamızda yardım ediyordu bir bi saate herşey hallolurdu matmezelimiz odasının camından bizi izliyordu arabaya yerleştirmeye yardim etmiyordu tamam bari yanımızda dursun anneme hala geçmis olsun demiyordu nasıl bir babanne anlamıyorum.Bir yandan bu biryandanda İnci of 'layıp pofluyordu bana bir sıkıntı basmıştı .Onu köşeye çekip konuşmalıydim resmen sürukleyerek ağacın arkasına göturdüm
"Noluyor İnci niye oflayıp ,pofluyorsun ne bu halin? "
"Ben senin hani dostundum"
"Öylesin İnci ne bu şimdi?"
"Niye bana daha once bu DR.WON işini söylemedin?"
"Söyleseydimde vurulsamiydin"
"Ama kuzenine söyledin "
"Sana İNANAMIYORUM"
diye bağırdi bunu nasıl düşünürdü.Anenemin seslenişiyle kavgamız durdu otarafa döndüm annem bana bakiyordu ve "hadi gidiyoruzz" diye bağırdı İnciye dönüp bakmadan annemin yanına gittim İncideki bu gereksiz kıskançlığı anlamıyordum bence saçmaladi hemde çok nasıl olurda bunu ona söylerdim.Eyeğer söyleseydim ölebilirdi tabi bunu yapacağını'da bilmiyordum ama başıma büyük bir dert almış gibi hissediyordum .Çünkü hayal edemiyceğim kadar çok şey bilen DR.Won 'u karşıma almıştım.Annemin yanına vardığımda artık okulada başlamam gerektiğini bir ay kalsa bile okula gitmem gerektiğini söyledi.
"Ammaaa annnneee ben gitmek istemiyorum!" dedim ve sonraaa hayır hatırlamıyorum ama kendi evimiz'deydik busefer kızlar yoktu onların yanımda olmasını istediğim için bir whatsapp gurubu kurdum ismi Girls chat 🎈🔮🦄🐼 ilk mesaj'ı ben attım.
Ben:"Kızlar nbr? slm"
Deniz:"iyi knk sen iyimisin ? Bayılmıştın"
Scharlet: "ooo yeni gurup ayn sen iyimisin?"
Ben:"iyiyim teşekürler siz yoktunuz bende yanımda olun istiyorum. Oyüzden bende kurayım dedim."
Sujin:"knk geçmiş olsun hadi bu cuma hep beraber bize gelin."İnciden ses soluk çıkmıyordu herkez gedicekti Sujinlere ona benim tavır atmam gereken yerde o bana tavır atıyordu ve üstelikte yarın okula başlıycaktım zaten kızgınım .Düşüncelerim cama atılan taşla dağıldı duvara yaslanmış olan sandalyeme çıkıp camdan aşağıya sarktım gelen İnci gerçekten inci dedim ve kafama küçük bir taş yedim .Küçük olsa bile hızlı geldiği için acımıştı
İnci:"çok çok özür dilerim gizem lütfen lütfen beni affet affet lütfen"
Ben:"bekle aşağıya iniyim konuşuruz"
Dedim ve koşarak gercekten koşarak dışarıya çıktım.
Karşımda incinin olduğunu görünce sevindim.
Inci:Gizem aptallık ettim beni affede bilecekmisin?
Ben: tamam özrünü kabul ediyorum ama saçmaladım.
İnci:haklısın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİLİNÇALTINA YOLCULUK --☆DÜZELTİLECEK☆--
Science FictionHiç birinin zihnine girmeyi hayal ettinizmi ? Yada ne düşündüğünü bilmeyi. Gizem ve arkadaşları çıkan engeller karşısında ne yapıcaklar?😊Keyifli okumalar. ☆--DÜZENLENECEK--☆