BİLİNÇALTINA YOLCULUK --☆DÜZELTİLECEK☆--

13.bölüm KAMP

Sabah gözüme çarpan güneş sayesinde uyandım yani pek uyanmış sayılmam perdeyi kapatım geri yatsamda güneş göz kapaklarımı rahat bırakmıyordu.Zar zor'da olsa kalktım ve dün bizde kalan incinin yanına gittim tabi yolda annemle karşılaştım annem kahvaltıda önemli birsey söyliyeceğini söyledi. Bende zaten hep önemli şeyleri kahvaltıda öğreniyorum dedim.
Annem sırıtarak yürümeye devam etti
Incinin kapısını çalmadan içeri girdim . Zaten hala uyuyormuş tabi benim sayemde uyandı .

"Noluyor ya baskınmı var?"
"Güüüüüüünaydııınn"
"Görebiliyorum aydın olduğunu ama bence bi bir saat daha uyuyalım"

Dedi ve yanında bulunan sürahideki su havalandı yani basbaya uçtu çığlıklarımızı annem duymuş olmalı ki odaya meyve bıçağıyla geldi haha tabi sonrasını yine hatırlamıyorum annemin önünde 2. bayılmam olduğu için annem paniklemiş İnci desen şoku atlatamadı uyandığım'da incinin yatağında yatıyordum. Ve birden uçmaya başladım. Herkez şoktaydı annemin bile ağzı açık kalmıştı . Uçuyordum gerçekten kanatsız kuş gibi uçuyordum . Tabi normal olarak bağırmaya çığlık atmaya başladık annem hariç
"İNDİRİN İNDİRİN BENİİİ" diye bağırdım haykırırcasına.Herkez iki kolumdan çekiyor indirmeye çalışıyorlardı.Okadar korkmuştumki ellerim buz kesti İnci napıcağını bilemedi ve odadan koşarak çıktı aslında annem korkmaması için "çık" demişti. Ellerim buz gibi olmuş yüzüm sararmıştı sitresliydim çünkü.
Annem üç dakila sonra beni indirmişti indirir indirmez ona sarıldım çünkü çok korkmuştum hemde çok İnci 'de içeri daldı ve oda bize sarıldı .
"Anne buneydi noluyo noluyo bana ?"
Annem: "Bilmiyorum ben şimdi dışarı çıkıcam siz kahvaltıya oturun Gizem sana bahsediceğim konuda yarına kalsın" dedi ve merdivenlerden yavaş yavaş inidi yerden gelen gıcıryılar sayesinde kaçıncı basamakta olduğu anlaşıyordu. Bizden arkasından ona eşlik ederek aşağı indik . Biz yüzlerimizi yıkarken bize duyurmadan gitmişti masaya ilk oturan bendim annem tam anlamıyla döktürmüştü . Yemeğimizi yedik ve odama çıktık ve giyindik osırada annem gelmişti bize o şahane fikri kampmış . Okulda her yıl düzenlenen kapmplara katılmamızı istoyormuş .Bizde tabi bi düsündük bi bakakaldik .
Ben:"Anne tamam ama diyer kızlar gelmezse bende gelmemem ."

Annem: "Tamam tamam onlarada sorun. "

İnci: "Bencede kızlar tamam derse okeyim."

Dedik ve whatsapp gurubuna yazdık çok geçmeden bütün herkez onaylamıştı .He şuanda valizleri hazırlıyoruz .Bu meceralardan şunlar öğrendim dostluk denilen şeyin nekadar önemli ve kudretli olduğunu. Dr .wona gelince o nerde neyapıyor kimin başına bela oldu bilmiyorum ama kurtulduğumuz için mutluyum hemde çok . Bir dönüp bakıyorumda sanki hersey benim yüzümden ve bunu düşündükce piskopat gibi oluyorum . Cemre iseee.. onun piskolog randevuları devam ediyormuş ve durumu daha iyiye gidiyormuş.