C H A P T E R 17

13 0 0
                                    

Brian POV

Hindi ko alam kung bakit ko sinabi yun sakanya basta ang alam ko lang ay ang sabihin sakanya kung Ano ang nararamdaman ko sakanya pagkatapos nito lalayuan kuna siya Total Sila naman na ni Tristan Masakit man pero I need to let her Go

"H-ha?" Tanong niya sakin kaya naman ngumiti nalang ako sakanya

"Sorry ngapala kasi nasaktan ka ni Juliana. Don't worry hindi na yun mauulit." Sabi ko sakanya

"It's okey." Sabi naman niya

"Alam mo? Hindi ko alam kung anu ang dahilan kung bakit mo ako iniiwasan nitong mga nakaraang Linggo. Hindi ko alam pero pakiramdam ko Lumalayo na ang loob mo sakin." Sabi ko sakanya titig na titig siya sakin na para bang hinihintay kung Ano ang SUSUNOD ko pang sasabihin

Maybe this is the right time na Malaman niya na mahal ko siya. Oo mahal ko na nga siya

"Kinulam mo  Siguro ako eh." Natatawa kung Sabi sakanya

"Ha?" Nakakunot noo niyang tanong sakin

"Kasi. Kahit anong pilit kuna hindi ka isipin pero nandito ka pa din" Sabi ko sabay turo sa Dibdib ko

"Alam mo ba? Nung naging magkaibigan tayo. Hindi ko alam kung bakit kapag magkasama tayo completo ako. Pero kapag magkahiwalay tayo? Hindi ako buo Siguro dahil kinuha mo Siguro yung puso ko. Hahahah." Sabi ko sakanya na hindi siya tinitignan

"Sa bawat lalaking lumapit sayo iba ang nararamdaman ko. Sa tuwing tumatawa ka na hindi ako dahilan naiirita ako. Kasi gusto ko ako lang ang pwede mag patawa sayo. Selfish na kung selfish. Eh hindi ako nakikishare eh"

"Baka pading ka." Sabi niya sabay tawa

"Sana kung bading ako. Hindi ako magkakagusto sayo."

"Teka Wag mong sabihin? Pati kay Tristan nagseselos ka?" Tanong niya sakin sabay tawa

"Sino naman ang hindi? Nung araw na hindi mo ako pinapansin nalungkot ako tinatanong ko sa sarili ko. Ano ang nagawa kung Mali? Wala naman diba? Masakit para sakin yun eh. Pero May masakit papala doon. Yung makita mo yung babae mahal muna na May kasamang iba. Siya yung kasama niya araw araw , nasa tabi niya araw araw, Kasama sa Park pati narin sa pagkain ng ice cream. Hahaha. Hindi ko nga alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko eh. Siguro nga tama si Lucas Ako nga talaga si Thor. Si Thorpe. Hahaha" Sabi ko sakanya At hindi ko na napigilan ang sarili ko na umiyak

"Yung Sinabi ni Lucas Nung Foundation Day.. totoo yun. Ikaw naman talaga ang mahal ko At hindi si Juliana. Oo mahal ko siya pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sayo. Nung una natakot ako na baka malaman muna na May nararamdaman ako sayo kasi natatakot ako na baka Iwasan mo ako.

Pero ito ngayon hindi ko pa nga sinasabi sayo ang nararamdaman ko iniiwasan muna ako. Kaya para sakin ito ang Tamang Panahon para malaman mo kung gaano kita ka mahal. Alam ko naman na hindi ako ang mahal mo kundi si Tristan. Alam kung Gwapo ako Pero alam ko din na mas lamang sakin si Tristan para sayo. " Sabi ko sakanya At tumingin sa mga mata niya ngayon ko lang napansin na umiiyak siya

"Wag ka ngang umiyak! Baka mapagkamalan nila na pinaiyak kita." Sabi ko sakanya At nilapitan siya saka pinunasan ang mga Luha niya saka ko siya hinalikan sa noo niya

"Wag kang magalala. Nandito ako para sayo bilang kaibigan mo. At kahit hindi ako ang laman ng puso mo palagi mong tatandaan na Ikaw ang laman ng puso ko." Sabi ko sakanya sabay talikod At umalis na ng Music Room

Bago pa ako makaalis ng tuluyan ay Nilingon ko siya saka nginitian nakita ko naman na umiyak siya kaya umalis nalang ako dun.

Catanna POV

Nang Umalis siya hindi ko na talaga mapigilang hindi umiyak ng todo dahil na laman ko na May nararamdaman siya para sakin Halo halo ang nararamdaman ko ngayon

Masaya ako kasi mahal ako ng taong Gusto ko. Oo gusto ko si Brian
At Malungkot. Malungkot ako kasi hindi niya muna pinakinggan ang side ko. Hindi man lang niya ako tinanong kung Gusto ko din ba siya sa halip ay Umalis na siya

Maya maya pa ay pakiramdam ko Okey nako umalis nako ng Music Room At nagpunta ng Garden Hindi nalng ako pumasok sa next Class ko.

Umupo ako dito sa May ilalim ng puno At nagpapahangin ng May nakita akong pamilyar na babae. Si ......

"SHAIRA?" Tanong ko
Kaagad naman niya akong nilingon

"CATANNA?!" Sigaw niya sabay takbo papalapit sakin

Tumayo naman ako At sinalubong siya

"Shaira! Namiss kita. San kaba kasi pumunta At ngayon kalang nagpakita ulit sakin?" Tanong ko sakanya

"Namiss din kita. Pumunta ako ng Canada kasi ako ang pina dala ng doon ng Principal natin for Exchange Student kaya hindi na ako nag paalam sayo kasi sobrang bilis ng mga pangyayari.. kaya nga Hinahanap kita eh. Para naman makabawi naman ako sa mga atraso ko sayo." Sabi niya sabay tawa

"Ahhhh. Namiss talaga kita." Sabi ko sakanya sabay yakap sakanya

Umupo kami ni Shaira sa ilalim ng puno At Nagkwentuhan. Ikwenento niya sakin ang Buhay niya sa Canada. At kung Ano Ano pa saglit ko namang Nakalimutan si Brian sa isip ko At ang Pagamin niya sakin kanina...

SOMEONE WHO I FALLI'N INLOVE WITHTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon