The Vice President and her President

CHAPTER 52:

Cheer Up

MATTHEW'S POV

Tapos na ang sembreak namin kaya malamang pasukan nanaman ulit. Haysss hello studies and bye time for sleeping and eating and sleeping.

Pag pasok ko sa room naging bago na kasi ang arrangement namin for a new quarter and luckily, katabi ko si Kath! PRAISE THE LORD! WOHOOO!

Sorry kung OA pero sobra talaga akong masaya na katabi ko siya.

"Good morning Kath" sabi ko as she seated beside me

"Good morning Matt" sabi niya at linagay ang ulo sa kanan kong balikat

"Na miss mo ako?" Tanong ko

"Kahit last last day lang ang huling meeting natin? At kahit na tinatawagan mo ako palagi?" Sabi niya at napatawa nalang ako kunti

"PDA. Bawal ang PDA sa school. And I expect pa naman sa secretary ng school council na maging good role  model tsk" sabi ni Sean na bigla bigla nalang nagsalita

"Tss just go do president stuff Sean" tamad na sinabi ni Kath kay Sean

"Still, it is a-"

"Sean. Stop it please. Hayaan mo nalang kami dito. Pumatay ba kami? Nagnakaw? Cutting? Diba hindi? Hindi naman sobrang malalala ang ginagawa namin kaya please tumingin ka nalang sa ibang students at huwag sa amin" sabi ko kay Sean na nag walk out dahil siguro walang masabi.

"Ang galing mo Matt Matt" sabi ni Kath

Ay nga pala mga readers, tawag namin sa isa't isa ay Matt Matt at Kath Kath. Why? Kasi cute pakinggan.

"Thats what he gets dahil dinisturbo niya tayo" sabi ko

"Tss napaka sweet naman" sabi ni Kath at binigyan ako ng halik sa cheeks

Buti nalang at wala pa ang teacher namin. Sana hindi siya dumating hehe

Ilang subjects ang nag daan at may napansin ako kay Kath. Na maganda siya? Yeah alam ko na yun dati pa- anyways, napansin ko na parang natutulala siya. Baka kasi sa school works? May mga iba't ibang activity nga naman siya, grades pati sa student council. Pero parang nalulutang talaga siya ehh.

Pumunta kami sa mga bench na nasa ilalim ng mango tree

"Kath Kath, sabihin mo nga. May nangyare ba at bakit parang nalulutang ka kanina?" Tanong ko at bigla nalang siya napahiga sa bench at napapikit ang mga mata

"Im sorry kung hindi ko sinasabi sayo Matt Matt, its just- agh- okay. Hindi ko mawala sa isipan ko ang sinabi ni dad tungkol sa envelope thingy" sabi niya habang tinitignan ang mga dahon ng puno

"Kath, umupo ka nga ng maayos" sabi ko at ginawa niya naman ito

"Whatever that is, tingin mo ba kaya ng parents mo na ayusin ang sitwasyong yun?" Tanong ko

"Oo siyempre" sagot niya

"Oh yun naman pala. So don't worry, we're just grade 12 students at ibig sabihin hindi pa natin alam kung ano ang mundo. Ang concern lang natin ay maka graduate para mag move sa college department. So cheer up okay?" Sabi ko at hinalikan siya sa lips ng mabilis. Kasi naman may magsasabi ukit diyan ng PDA tssss

A/N:
Hi readers! Ano ang masasabi niyo for this chapter?????

VOTE
COMMENT
SHARE
MENTION (If you Like)