Pierwszą miłość, pozostaje z nami na zawsze...

Rozdział 2

Teraz.

2018.

Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego tak jest,że ludzie którzy znaczyli dla nas niewyobrażalnie znikają z naszego życia?

Ja od roku tylko o tym myślę. Z Nastką nie mam kontaktu od 9 lat.

Myślę,że zakończenie naszej przyjaźni, czy też jej zerwanie, zależy z której strony na to spojrzeć, prędzej czy później by nastąpiło. Tak widocznie musiało być. Na początku cholernie mi jej brakowało, z upływem lat przestałam o niej myśleć. Przez wiele lat, nie myślałam o Nim.

Dobiegam 30'stki. Przez lata starałam się naprawić i przewartościować moje życie. Obiecałam też sobie, że nikogo już specjalnie nie zranię. Skoro powiedziałam "A" muszę powiedzieć "B". Nie spodziewałam się,że to będzie takie ciężkie. Kilka lat temu zaczęłam zmianę mojego życia, coraz mniej masek nakładam na twarz. Przez ostatni rok, ilość masek się zwiększyła. Codziennie zakładam jedną lub dwie. Muszę ukryć co się ze mną dzieje przed bliskimi. Nie zawsze mi się to jednak udaje.

Rok temu, w Lipcu Ethan znowu pojawił się z moim życiu. Napisał wiadomość na komunikatorze internetowym. Przeprosił, że się nie odzywał. Mimo iż nie miałam o to żalu. Chciał być znowu moim przyjacielem. Znowu- tak naprawdę nigdy w przeszłości nie zdążył nim być.

  Zgodziłam się i mój świat znowu zawirował. Wiruje do Dzisiaj. Chciałabym więcej. Ethan nigdy nie mógł, nie chciał dać mi więcej...

Siedzę w ciemnym pokoju i zastanawiam się gdzie znowu ,popełniłam błąd. Dlaczego moje życie nie jest tak spokojne, jak rok temu?

Dopiero co wtedy wprowadziłam się do chcłopaka, teraz narzeczonego.

Chciałam założyć rodzinę. Nadal chcę. Tylko, że teraz z kimś innym.