ik ben brooke ik ben 15 ik heb een rot leven achter de rug en sinds kort woon ik in een internaat. ik heb bijna alles gehad wat je je maar kan bedenken. mijn ouders zijn overleden ik ben mishandeld geweest ik heb 3 jaar in pleeg gezinnen geleeft m...
ik word wakker van een stem 'brooke ik leg je ontbijt naast je neer' het is geerard ik open mijn ogen en zie dat hij het ontbijt ook bij de anderen neer zet ik kijk naar het eten en het zijn pannenkoeken mmm denk ik die wilde is al heel lang eens hebben de laatste keer dat ik die heb gegeten is meer als een jaar geleden 'oh brooke je bent wakker' ik knik hoe gaat het?' 'beter dan gisteren maar mijn maag doet nog wel zeer wil je een pijnstiller?' ik knik hij loopt weg en komt aan met een pijnstiller en glas water ik ga recht op zitten en slik hem door ik pak mijn eten en begin te eten de dokter loopt weg ik hoor hem fluisteren tegen iemand als ik mijn pannekoeken op heb hoor ik ineens dat de rest ook wakker word 'jullie pannenkoeken zijn koud maar je kunt vragen of je ze warm mag maken' ik zie iedereen kijken naar mij van wat zeg je 'eh nee dankje dat hoeft niet ik ben trouwens Sanne' 'ik ben brooke' zeg ik 'ik ben Emma' 'ik ben Janne' 'hoelang zijn jullie hier al' vraag ik 'ik 2 maanden emma 3 en Janne 1' zegt Sanne 'zolang al' 'ja maar jij hoeft hier niet zolang te blijven aangezien je al een heel bord pannenkoeken op hebt' 'ik vind ook dat ik het niet heb ik eet gewoon niet dat eten dat er uit ziet uit kots en ik ben meer gaan sporten maar ik vind het helemaal niet erg om eten te eten wat doen jullie ongeveer' 'we hebben straks les' 'gadver ook hier' 'ja maar we doen altijd wedstrijdjes er heen of we gaan dokters plagen of zo' 'zullen we een rolstoel wedstrijd doen?' vraag ik is goed ik stap uit bed 'ik wil wel eerst andere kleren aan' 'die heeft gisteren een mevrouw gebracht toen jij al lag te slapen de tas staat daar' ' ik open de tas en pak wat kleren eindelijk gewonen kleren denk ik ik loop naar de badkamer en kleed me om
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
ik kom uit de bad kamer en er staan al rolstoelen 'waar is die soort school dan?' 'beganegrond rechts van de receptie' 'oké laten we gaan' we gaan zitten '3,2,1' ik rijd zo hard als ik kan we komen een paar dokters tegen rijden we snel langs tot dat dokter geerard blijft stil staan voor ons we remmen net op tijd 'meiden gaan we naar school' we knikken 'is goed maar Brooke er wil iemand met jouw praten' 'wie'vraag ik 'een psycholoog' 'wat ik ben niet gek of zo' 'kom toch maar mee' ik denk ineens als da klas lokaal langs de receptie zit aan da anderkant daarvan is de hooft ingang via daar kan ik weg en dan hoef ik dat gesprek niet 'mag ik wel de wedstrijd af maken' smeek ik 'alleen als ik bij de receptie mag staan om de reporter te zijn' 'deal' 'wacht hier' hij gaat met de lift aan het einde van de gang 'ben je bang voor de psycholoog' ik trek mijn schouder op en zeg dan 'gebeurt dit vaker' ze knikken en lachen dan horen we 'zijn de rolstoelracers er klaar voor voor publiek dit is de racebaan vanboven naar de lift naar beneden de helegang door naar het klas lokaal' wie daar als eerste is heeft gewonnen de wedstrijd begint in 3,2,1,' we rijden zo hard mogelijk het halve ziekenhuis staat langs de kant en we rijden naar de lift en ja er gaat een een lift open het is de bedden lift dus we passen er met zijn alle in iedereen hijgt ik kikk naar het bord vedieping2,1,0 ik geef snel gas en eenmaal bij de balie horen we 'wie gaat het worden is het Sanne Emma Janne of Brooke we gaan het zien' vlak voor de afslag naar het klas lokaal stop ik de rolstoel en ren zo hard als ik kan ik hoor achter mij 'brooke stop Brooke blijf staan' ik ren nog harder ik struikel en val waardoor dokter geerard dicht bij komt ik denk ik kan verder rennen of zo acteren dat het lijkt dat ik veel pijn heb en dan hoef ik ook niet naar de psygoloogik ga voor het laatste 'brooke waarom rende je weg' ik ga zitten en ik grijp naar mijn enkel 'au mijn enkel hij doet zo pijn' 'laat eens zien' shit denk ik hij trekt mijn schoen uit en mijn sok 'hij is nog niet dik maar dat komt dus we moeten zo snel mogenlijk naar binne om er ijs op te doen' de rest komt aan lopen 1 heeft de rolstoel nog 'kom eens met de rolstoel' zegt de dokter ik word ik de rolstoel gezet en terug naar binnen gebracht gelukkig is iedereen weg ik word naar de 1e hulp gebracht ze binden mijn enkel in met verband in en daarna gaat er ijs over heen ik zit nog in de rolstoel 'op naar de psycholoog' ik word geduwt vlak voor dat we er zijn trek ik de rem in waardoor we stoppen ik stap uit en stap zonder dat ik het door heb op de enkel met het verband 'ik dacht dat je door die enkel was gezwikt maar dat is niet zo want je kan er gewoon op staan' ik ga tegen de muur aan zitten de dokter komt langs mij zitten 'waarom liep je weg en waarom zei je dat je enkel pijn deed terwijl je er nu al op kan staan' 'ik ben bang' 'voor wat?' 'psycholoog' 'waarom?' 'iets van vroeger' 'wil je het vertellen' ik schud nee 'wil je hier naar binnen' ik schud nee 'wil je naar je kamer' ik knik ja we lopen naar mijn kamer ik ga op bed zitten 'ik laat je even alleen' ik knik hij loopt weg na een half uur hoor ik gestommel op de gang en dan komt iemand mijn kamer in het is de directrice en de gymlerares 'hallo Brooke hoe gaat het' 'beter' 'we willen even met je praten' ik ga verder op bed zitten 'we willen praten over waneer je naar huis mag en wat er dan allemaal gaat veranderen' 'ik wil nu terug en er hoeft niks te veranderen' 'nou wij denken wel dat er iets moet veranderen want je ligt hier tenslotten met een eetstoornis dus wat we gaan veranderen is het eten dat word beter en we gaan er bij zitten om bij te houden wat je eet' ik kijk omhoog
