Epilouge

113 9 1
                                    

Dedicated to:Saeki16 Thank u po sa advice niyo sa akin.

***********

Snow's POV

After 2 years.....

Lumipas na ang 2 years pero hindi parin nawawala ang allergy ko.

Baka nga hindi ako makapagmahal ng isang tao ehh....

Sakitin ako.May allergy pa ako at may skin asthma.

Nakakainis.

Tatawagin ko sana si Summer at Thunder pero biglang nanikip ang dibdib ko.Sobrang mahigpit halos di na ako makahinga.

"Thunder!!!!!"Sigaw ko at pilit kong binuksan ang pinto pero mas lalong nanikip ang dibdib ko.Bigla nalang akong napabagsak ang ulo ko sa lapag ng sobrang lakas.Dahil sa sobrang lakas ng pagbagsak ng ulo ko,dumugo agad ito pero medyo konti lang ang lumabas.

"Bakit ate?----Sh*t!Ate!Ano ang nangyari sayo?!"Nagulat siya nang ituro ko ang dibdib ko.

"Masikip ba ang dibdib mo ate???!Summer halika dito!"Sigaw ni Kuya.Maya-maya'y dumating narin si Summer.

"Bakit kuya?Ano ang nangyari kay ate?!"Takang tanong ni Summer.

"Tumawag ka nang ambulansya dali!"Sigaw ni Thunder habang umiiyak.

Then all i can see is a light.Medyo lumabo na ang paningin ko.Ngumiti na ako saka...

Nagpaalam.

Thunder's POV

Bigla nalang ngumiti si ate Snow sa akin sabay pikit ng mata.Kinabahan ako.

"Ate?!"

"Ate sumagot ka!!!"

"Hindi ka pa pwedeng mamatay!"

"Ate *sob* please buksan mo ang mga mata mo!!!!"

Umiyak ako.Nakakainis kasi bakit pa naging sakitin si ate.Wala tuloy akong kalaro bukod sa mga kaibigan ko nung bata pa ako.

Wala kaming moments kahit isa man lang.

Dinala namin siya sa hospital na malapit dito sa South Korea.

Nasa emergency room na si Snow samantalang kami ni Summer ay nasa labas.Naghihintay kung mabubuhay pa ba si Ate Snow o hindi.

Kinuha ko agad ang cp ko.Tinext ko sila mama.

To:Mommy

Mom,punta ka sa Seoul South Korea hospital.Nandito kami ngayon.Si Ate Snow kasi baka inatake nanaman siya ng asthma niya.At sabi niya naninikip daw ang dibdib niya.Mom pumunta agad kayo ni daddy.Kailangang-kailangan namin kayo.Jebal.(please).

Fr:Thunder.

Agad naman kaming nireplyan ni mommy.sabi niya susunod na daw sila dito.

Bigla ng lumabas ang doktor namin.Sino paba?Edi si Jin.

Sino paba?Edi si Jin

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Doc Jin,Kamusta na po si Ate?"Tanong ko na may halong nervous

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


"Doc Jin,Kamusta na po si Ate?"Tanong ko na may halong nervous.Malay mo buhay o mawalan na ng hininga si ate.

"Mabubuhay pa naman siya do not worry.Pero sa ngayon sad to say..........











Nacomatose ang ate mo."

"Po?Na coma si ate?No way!"Sigaw ni Summer sabay binato yung maliit na bag na dala niya.

"Na coma siya dahil....sa.....
Asthma at hika niya.Malakas kasi ang damage ng asthma niya.Dahil sa bigla nalang nanikip ang dibdib niya at sa pagbagsak niya kanina.Malakas ang impact ng pagbagsak ng ulo niya kaya dumugo ito ngunit medyo konti lang ang lumabas."Paliwanag naman ni Doc Jin.Lalong lumakas ang pag-iyak ni Summer ng marinig niya ito.

"Kelan po kaya siya magigising?"Tanong ko.Para naman maalam at mapaghandaan ko siya sa pag gising niya.

"That takes time.Karamihan kasi sa mga coma,months or years bago sila magising."Paliwanag uli ni doc.Napaisip ako.Paano kaya kung after one year tulog parin si ate?

"Sige salamat po doc"Tanging sabi ko.

3rd Person's POV

After 3 years.....

Hindi parin nagigising si Snow simula ng ma-coma siya ng araw na yon.

"Ate please gumising kana.Para naman makita mo ang girlfriend ko nasi Amanda.Gumising kana please ate"Sabi ni Thunder habang hawak hawak ang kamay ng ate niya...

Snow's POV

Minulat ko ang mata ko at meron akong nakita na isang puting kisame.








"Snow?!Anak?!"


The End.

Living With Bts Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon