Mermaid Out of Water

Ο Αέρας

Χαβάη, Χονολουλου

Ειχα κατατρομαξει με τον αναθεματισμενο ανεμοστροβιλο που δεν έλεγε να σταματήσει και σαν να μην έφτανε αυτό, ένας όμορφος αλλά άγνωστος νέος περίπου στην ίδια ηλικία με εμένα με είχε καταπλακωσει προστατευοντας με από τα αμέτρητα συντρίμμια του μαγαζιού μου. Το μόνο που έκανα ολη αυτην την ώρα ήταν να προσευχομαι συνεχώς να μη διαλυθουν τα πάντα και να μείνει τουλάχιστον κάτι όρθιο μέσα γιατί αλλιώς... Πάνε όλα... Δεν έχω καμία ιδέα τι θα κάναμε αν κάποτε φαληριζε εντελώς και το μαγαζί. Ο Μαουι και η μητέρα του θα έμεναν σίγουρα στο δρόμο κι εμείς... Θα έπρεπε να δουλέψει όλη μα ΌΛΗ η οικογένεια μήπως και τα βγάλουμε πέρα, εφόσον η κύρια πηγή εσόδων μας είναι το μαγαζί. Κι αυτός ο τύπος δεν έλεγε να ξεκολλήσει απο πάνω μου. Με ειχε καταπνιξει. Καλά, όχι ότι μου κακοπεφτε να με προστατεύουν αλλά εντάξει ηρέμησε φίλε δε με ξέρεις καν, κι εγώ που ξέρω οτι δεν είσαι κανένας παιδεραστης;

Ο άνεμος φάνηκε να κοπαζει μετά από λίγα λεπτάκια που μου φάνηκαν αιώνας, αλλά ήξερα πως θα ξαναδυναμωνε. Εσπρωξα ελαφρά τον τυπα μπας και σηκωθεί και το σώμα του ήταν απρόσμενα σκληρό και βαρύ. Όπα, six pack ήταν αυτό;;;

ΤΕΣΠΑ, σηκώθηκε επιτέλους και με κοίταξε με τα υπέροχα, φανταστικά πράσινα ματιά του. Έκανε μια βαθιά υπόκλιση και μου συστήθηκε
-Πριγκιπας Κασπερ ο Τρίτος της Δανίας, στις υπηρεσίες σας
-Κάλα, η πωλητρια-του-μαγαζιου η... Εμμ πρώτη (???), χάρηκα.
Είπα και του εσφιξα το χέρι. Σκέφτηκα για μια στιγμή τι μου είπε πριν... Πριγκιπας της Δανίας... ΟΜΙΤΖΙΙ!!!!!! ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ????
Άφησα το χέρι του βιαστικά και έκλεισα με αυτό το στομα μου ξαφνιασμενη. Άρχισε να γελάει με ένα υπέροχα γλυκό και βραχνο γέλιο.
-Δε θα με πιστέψεις έτσι;
Γέλασα αμηχανα... Είπα κι εγώ... Από κι ως που ένας πριγκιπας να κοιτούσε εμένα; Την Κάλα την πωλητρια-του-μαγαζιου;
-Όχι, όχι και βέβαια δεν το πίστεψα, απλά, ξέρεις... ΈΚΑΝΑ πως το πίστεψα...
Τι βλακειες έλεγα η αμοιρη; Και μάλιστα τώρα; Ο αέρας θα ξαναδυναμωνε οπότε έπρεπε να φύγουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν απο εκεί.
-Πρέπει να φύγουμε από εδώ ξέρεις... Ο αέρας θα δυναμωσει σίγουρα ξανά και δεν είναι το καλύτερο μέρος να εγκλωβιστεις οπότε καλύτερα να γυρίσεις στο ξενοδοχείο σου.
-Δε θα με πείραζε να εγκλωβιστω μαζι σου
Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά γρήγορα σαν του ποντικιού... Τι είπε τώρα; Δεν το εννοούσε έτσι, σωστά; Δηλαδή... Έλα τώρα... Είμαι απλά η Κάλα...