Chapter 3 | Fever

72 5 0
                                    

Zephy's Point Of View

Yawn*

Anong oras na ba?

I quickly look at the time. It's already 12:09!

Naku tanghali na! Bakit hindi ako ginising ni mama?!

Pumunta kaagad ako sa banyo at naligo.

Nagbihis kaagad ako ng uniform at nagsuklay ng buhok.

Hindi na ako muna magbrebreakfast ngayon, late na kasi ako!

I walked downstairs and saw mother cooking something.

"Ma, I'll skip breakfast today, late na po kasi ako" napakunot naman yung noo ni mama ng marinig niya iyon.

"Anong late ka dyan, sabado ngayon Zephy hahaha!" wait

Sabado nga pala ngayon!

Napaface-palm na lang ako sa sarili ko.

Ang tanga mo talaga Zephy!

With a disappointed face, I slowly climbed upstairs to my room.

Tawa ng tawa parin si mama sa katangahan ko.

"Naku nak, wag mo ngang ikastress yung pagaaral mo. Just enjoy it." advice ni mama sakin.

Kung sabagay naman, these days kasi sobrang nakatutok ako sa pagaaral ko, kahit sarili ko hindi ko na maalagaan.

But an idea came to my mind.

I'll just treat myself today!

Parang nabuhayan ako ng pagasa at kaagad pumunta sa kwarto ko.

Nagbihis ulit ako at nagsuot ng light makeup.

After 5 minutes, sa wakas ay natapos na rin ako.

"Ma, aalis muna ako. I'll just bring bread on the way." sabi ko kay mama at nagprepare na ng nutella bread.

"Sige sige nak, treat yourself today. Bumalik ka before 8 pm ha"

Napangiti naman ako kay mama at hinalikan ko siya sa pisngi.

"Thank you very much ma. That's why you're the best!" pambobola ko kay mama

"Wag mo na akong lokohin Zephy, lakad na, keep safe" hala, tinataboy niyo na po ang maganda niyong anak? Haha!

"Sige sige ma, bye po!" and I left the house and hailed a cab.

Napagdesisyunan ko na pumunta muna ako sa mall para makapagshopping narin.

First, kumain ako muna ng breakfast sa Jollibee.

Pagkatapos kong kumain ay pumunta ako sa mga boutiques and shoe stores.

I bought shirts and a pair of shoes for myself.

Also I bought books and makeup and then played at the arcade!

I played tekken there and many people already crowded in my area.

They're watching how I play haha!

"K.O. You win!" and people started an around of applause.

I just enjoyed the rest of my time strolling down the mall.

I decided to go home but an unknown number called me.

I slowly answered the phone. I was too scared kung sino yun.

Then an old lady spoke at the other line.

"Hello, is this Ms. Zephyrine?" the old lady spoke out.

Caustic LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon