YENİDEN Mİ ?

4- İNGİLTERE

Tam her şeyi diyecektim ki telefonum çaldı. Arayan arkadaşım Aylin 'di. Telefonu ışık hızıyla kapattım.

" Neden telefonu kapattın bir sorun mu var ? "

"Yo yoo hayır. Yok bir sorun. "

"İyi hadi anlat ne anlatacaksan.""Aa yeter ama arayan ısrarcı heralde mesaj atmaya başladı"

" Yok ya boşver " dedim ve telefonun sesini kıstım.

" Onur bak sana anlatacağım ama nasıl anlatılır bilemiyorum. Onur aslında Kerem benim çocukluktan neredeyse doğuştan arkadaşım. Yani biz onunla arkadaştan da öteydik."

"Aaa buna sevindim kardeş kardeş büyümüşünüz. "

" Aslında bizim arkadaşlığımız pek kardeş kardeş değildi. "

"Nee . Nasıl ? "

"Hani o  Keremin eski sevgilisi olan kız varya işte o benim. " yüzündeki hızlı değişim beni korkutmaya başlamıştı. Kendime de inanmıyordum. Bu kadar kolay söyleyeceğime hiç düşünmemiştim.  "Bak ama gerçekten onu sevmiyorum.  Hemde hiç "

"Ciddi olamazsın Duru! "

"..."

" Sensin demek o ! "

"Onur ! "

" Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var Duru . " dedi ve gitti.

   

Onur 'dan :

Bu bir saçmalıktı. Duru zamanında onu gerçekten çok sevmişti. O bütün yazışmalar , sohbetler.

Artık duruyla beraber olamazdım. Çünkü o benim Kerem için "inşallah o kızla kavuşursun " dediğim kişiydi. Nasıl olurdu da o...  Hayat nasıl bir oyun yapıyordu bana anlayamıyorum.

 

Duru 'dan :

Her şeyi berbat ettim. Şimdi ne yapacaktım. Eninde sonunda öğrenecekti. Kendimi hiç hissetmediğim kadar suçlu hissesiyordum. Olamazdı. Kerem ikinci kez hayatımı mahvetmişti. Ne zaman onunla ilgili bir şey olsa her şey ters gidiyordu.

Hayat bize nasıl bir oyun oynuyordu?

         

                  3 gün sonra

Tam üç gündür konuşmuyorduk. Ben Onur 'u arıyordum ancak telefonlarıma cevap vermiyordu. En sonunda evlerine gitmeye karar verdim. Ancak "anne " denilen bir sorun vardı. Onur ile sevgili olduğumu biliyordu ama işte klasik anne.

Sonunda annemi ikna edip Onurların evine gitmek için yola koyuldum. Daha önce hiç evlerine gitmemiştim. Sadece ev adreslerini biliyordum. Ve zor olsada buldum. Apartman zilinde isimleri yazmıyordu. Bende apartmanı süpüren görevliye :

"Merhaba. Ben Onur Öymen 'i arıyordum. Kaçıncı katta oturuyor."

" Bizim yaramaz Onurrr . 7. katta asansörden inince sağ tarafta "

" Teşekkür ederim. "

Zili çaldığımda annesi olarak tahmin ettiğim bir kadın çıktı.

"Kime bakmıştınız?"

" Ben ben Onur a bakmıştım. Ben Duru. "

"Duru demek sensin . Onur iki gün önce İngiltere 'ye teyzesinin yanına gitti." neeeee olamaz.

"Peki ne zaman döner ? "

"Uzun bir süre gelmez " dedi

"Peki ordaki hattının numarasını verir misiniz ? "

" Bana kalsa verirdim kızım da Onur'a kimseye vermemem konusunda söz verdim. "

" Tamam . Tamam peki iyi günler. "

 

Gitmişti . Bitirmişti bizi. Bu kadar acımasız olamazdı. Gidemezdi !