YENİDEN Mİ ?

5-Gidiyorum

                  3 ay sonra

İstanbul artık benim için bir anlam ifade etmiyordu. Özlemiştim. Onur benim hayata yeniden bağlanmama sebep olmuştu. Ve şimdi yeniden yıkılmama mı sebep olacaktı. Olamazdı. Onun sesini duymaya ihtiyacım vardı. Hem de çok.

Sanki tek yol ağlamakmış gibi , sanki ağlayınca geçecekcesine ağlıyordum. Göz yaşımın son damlasına kadar ağlamıştım nerdeyse.

Beni merak bile etmemişti belkide. Ama ben bu acıya dayanamıyordum. Çünkü o en yakın arkadaşına ihanet etmemek için gitmişti. Eminim o hala beni seviyor. Her ne olursa olsun ona ihtiyacım vardı.

" Duruuuuuuu kızımmm"

"Efendim anneee"

"Aşağıya gel kahve yaptım. "

Kahve içicek durumda değildim ama ... Annemle konuşmak yerine karşılıklı susuyorduk. Annem sesizliği bozdu ve :

"Kızım sen hiç iyi değilsin. Üç dört aydır eski Duru değilsin. Onur gittiğinden beri sanki hayat bitmiş gibi davranıyorsun." Evet annem her şeyi biliyor. Keremi de.

"Anne " dedim ve gözümden herzamanki gibi akan yaşları engelleyemedim.

"Tamam zor. Anlıyorum ama çözüm ne bilemiyorum. "

"Aslında ben biliyorum anne "

"??"

"Anne bak hemen karşı çıkma ama ben çok düşündüm. Anne ben ingiltere ye gidcem"

"Ama nasıl olur"

"Anne hemen karşı çıkma biraz düşün."

"Ta ta tamam "

                     ****

2 hafta sonra

Gidiyordum. Bu şehirden bana bıraktığı kötü anılardan sıyrılıp gidiyordum. İngiltere 'ye gelmek için yalanlar söylesemde gidiyordum. Annem hariç herkese göre okumaya gidiyordum. Şimdi diyeceksiniz adres yok telefon yok nereye gidiyor bu kız . Ama zor olsada annem Onur'un telefon ve adresini bulmuştu. Son beş aydır hiç mutlu olmadığım kadar mutluydum.