Crazed

Chapter 1- Dreams

It all started as a dream.

But that dream is really vivid. . .

It almost made me feel that it wasn't really a dream but a lost memory. . .

or a premonition. 

 ... I was walking alone in a paradise. May white sand beach sa gilid at kumikinang ang napaka asul na tubig. kalmado lang rin ang alon na siyang nakapagpagaan lalo ng loob ko.

Parang lahat ng problema, hinanakit at sakit ko sa puso ay nakakalimutan ko na sa tanawing nakahain sa harap ko.

This place is the place where you can call a sanctuary. Parang ang lugar na to ay sadyang ginawa lang para sakin. Na parang ang lugar ay inalay mismo sakin.

"Enjoying the view?" Tanong ng lalaking naka white shirt at blue shorts na may bandana pang itim at nakapaa.

Yumuko siya ng bahagya para makita ng husto ang mukha kong namumutla na sa gulat at pagkalito.

He has this fair and white complexion at nahiya talaga yung balat ko sa kakinisan niya at parang nahiya ang pores niya magpakita sakin kasi kahit anong gawin kong titig ay ang kinis kinis niya talaga. Di kaya multo to?

For about a minute ay nakatitig lang ako sakanya at nagiisip. How could he be here? Bakit may kasama ako sa isang isolated island? anong nangyayare?

"Worried? " siya muli ang nagsalita gamit ang kanyang deep, husky, and manly voice na sadyang inilapit niya sa tenga ko. It send chills to my spine at parang lalabas lahat ng bulate ko sa tiyan.

This can't be happening. Nababaliw nanaman ako. Nooooooo.

"How could you be here if I already brought this place and isolated it the moment I landed here?! " hiyaw ko sa lalaking nasa harapan ko habang siya naman ay matamang nakatitig lamang sakin.

"You just made me realize now, how worth it you are to fight for. " nakangiting usal niya sabay kabig saking bewang at hinalikan ako sa labi.

" I hope you will like your stay here Love. I fought heaven and hell just to be with you. . .

AGAIN. "

Agad akong nagising at pinagpawisan ng malamig. Ngunit bigla nalang tumaas ang balahibo ko sa leeg ng maramdaman ko ang malamig na simoy ng hangin galing sa nakabukas na veranda sa aking gilid.

Napabalikwas ako ng bangon at kahit nanginginig ay pilit kong tumayo at lakarin ang maliit na distansya ng kama ko at ng pinto. sigurado akong sarado ito bago kami matulog ng kapatid ko ngunit bakit bigla na lamang itong bumukas? dahil ba sa lakas ng hangin?

Mabilis kong isasara pabalya sana ang pintuan. But a blue and white rose caught my attention. 

Isang tangkay ng rosas ang naiwan sa labas at nakakapagtakang di ito hinahangin.

Akmang dadamputin ko na sana ito ngunit umihip ng malakas ang hangin at tinangay palayo ang rosas.

Palabas.

Pababa.

Hanggang sa hindi ko na ito muling nakita pa.  

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~