Eyes Of The Orphans ft. BTS

6. Rodager

Pov Min-Seo

'Haar kracht is ijs, net als mij' zegt Hoseok verbaasd. Ik raak met mijn hand die van Crystal en ineens bedekken de kristallen ook mijn hand. Ik voel gek genoeg geen kou. 'Hebben jullie het echt koud?' zeg ik tegen de rest. Jungkook en de meiden knikken. Hoseok en Crystal hebben het niet koud, omdat hun kracht ijs is. Ze zijn daardoor immuun voor kou. Maar waarom heb ik het dan ook niet koud. 'Jij niet dan?' zegt Hoseok. Ik schudt mijn hoofd. 'Betekend dat dat ik ook ijs krachten heb?' vraag ik terwijl ik nog steeds naar mijn hand kijk die langzamerhand helemaal bedekt is met een laagje sneeuwkristallen. 'Ik denk het. Maar het kan ook door Crystal en Hoseok komen' zegt Nadia. 'Probeer eens iets' zegt Jungkook. 'Ok' mompel ik en ik strek mijn hand uit. Ik concentreer me er volledig op. Lamgzaam voel ik een tinteling ontstaan in mijn arm, die steeds gevoeliger wordt. Ineens komt er een lange sierlijke straal uit mijn handpalm die in een spiraal door de lucht vliegt. Er omheen zweven sneeuwkristallen en vlokken. Ik schrik van de straal die uit mijn eigen hand komt, stop met concentreren en deins achteruit. 'Deed ik dat?' zeg ik verbaasd. Hoseok knikt. 'Ik deed niks, en Crystal kan niks, plus, je ogen zijn ijsblauw' zegt hij. Dan heb ik ook ijs krachten... IK HEB IJSKRACHTEN! Gisteren was ik nog een weeskind en nu ben ik ineens een soort superheld, hoe cool is dat?!

Ineens komt de dokter binnen gewandeld met een klembord waar documenten aan vast zitten geklemd en een man die ik nog niet eerder gezien heb. De onbekende man draag een lange witte jas, een blauw overhemd en een grijze broek. Twee donkerbruine ogen kijken door een ronde bril naar een stapel papieren. Zijn haar is pikzwart.
'We moeten nu gaan opereren, dr uit' zegt de dokter bevelend. Hoseok springt op. 'Wat is er?!' zegt hij geschrokken. 'Rodager zuren. We hebben in het lab onderzoek gedaan. De pijl was ingesmeerd met Rodager zuur. Dat is een zuur die je botten langzaam laat verteren, door zichzelf voort te planten. De zuur splitst in tweeën en gaat zo de hele tijd door met splitsen tot al je botten weg gerot zijn. We geven Crystal een medicijn om het splitsen te vertragen en gaan haar dan opereren. We moeten dit snel doen, zonder pottekijkers. Dus vertrek nu meteen' zegt de man die blijkbaar in het laboratorium werkt. De tranen rollen als watervallen uit mijn ogen. Nadia doet verschrikt haar hand voor haar mond. Hoseok schrikt zo erg dat hij bijna flauwvalt als de man zegt dat ze dood kan gaan aan het verteren van haar botten. 'WAT?!' schreeuwt hij. De woede is gewoon uit zijn ogen af te lezen. Ik zie hem vechten tegen de opkomende tranen. 'ZIJN HIER MENSEN AAN OVERLEDEN?!' schreeuwt hij woedend. Één van de zusters knikt bedroeft. Hoseok rent met een rood hoofd de kamer uit. Ik ren achter hem aan met Jungkook en Jimin op mijn hielen. 'HOSEOK!' schreeuw ik jankend. Hoseok rent de hoek om, de witte gangen door, en rent de ziekenzaal uit. 'HOSEOK WACHT!' schreeuwt Jungkook die vlak naast me rent. Hoseok luistert niet. Op straat komen we ineens een rennende Namjoon, Seokjin, Taehyung en Yoongi tegen. Ik stop met rennen. 'Crystal... z-ze...' hakkel ik snikkend buiten adem. Nog steeds rollen er tranen over mijn wangen. 'We weten het, we kregen een oproep en zijn zo snel mogelijk gekomen' zegt Namjoon, die ook buiten adem is. 'Wat nou als ze..'. Ik stop midden in mijn zin. Jungkook trekt me in een knuffel. 'Rustig maar, ze overleeft dit, we hebben goede dokters hier. Die gaan haar helpen' zegt hij geruststellend. Ik verstop mijn hoofd in zijn shirt. Ik jank me kapot. Zijn kleren worden nat, maar hij geeft er niks om. 'Waar is Hoseok heen gegaan?' vraagt Yoongi. 'Weet ik niet. Hij is weggerent. We probeerden hem tegen te houden, maar hij is nu weg' zegt Jungkook. 'Hij komt wel weer thuis' zegt Seokjin. Nadia, Coco en Wo-Yen komen aanlopen. 'Guys, we mogen morgen weer Crystal bezoeken' zegt Coco. Ik verlos me uit Jungkook's troostende knuffel en droog mijn tranen. Ik knik en loop weg. Ik heb nu nergens zin in. Ik wil mijn hoofd volledig leeg maken en even nergens aan denken. Maar dat lukt niet, mijn beste vriendin ligt op de ziekenzaal met een of ander gif in haar die haar vermoord. De woorden alleen al. Crystal. Vermoord. Gif. Beste vriendin. Hoseok moet zichzelf nu zo haten. Hij haatte zichzelf al toen Crystal door de pijl werd geraakt. Vanmiddag moeten we weer trainen. Misschien is hij er dan. 'Seo, tijd om aan iets anders te denken' zegt Jungkook's stem vlak achter me. Ik draai me om met natte ogen. 'Dat kan ik niet' snik ik. Ik kan hier niet tegen. 'Ik ga je er bij helpen. Wij gaan nu meteen, met z'n tweeën, naar een lunchroom en we gaan even tot rust komen' zegt hij. 'En je mag geen nee zeggen'. Jungkook lacht lief. Hoe kan ik die lippen weerstaan... 'Ok dan' geef ik toe. Jungkook pakt mijn hand vast en geeft er een kusje op. 'Ik hou van je' zegt hij tegen mijn hand aan. 'Ik hou ook van jouw handen' zeg ik grinnikend. We kennen elkaar pas een dag en nu verklarn we onze liefde al aan elkaar. Dat kan toch zeker alleen maar in sprookjes voorkomen? Hand in hand lopen we naar het dichstbijzijnde restaurant.

Pov Coco

'Coco, kan ik je even onder vier ogen spreken?' zegt Taehyung. Ik ben de veters van de tweedehands standaard sportschoenen aan het strikken als hij dat vraagt. We hebben geluncht bij de Bangtans thuis. En daarna zijn we naar de trainingszaal gelopen. 'Sure' zeg ik. Tae komt naast me zitten. 'Weet je wat Sympathetici is?' zegt hij. Ik knik. Hij vouwt zijn handen en leunt op zijn knieën. 'Weet je ook al dat wij dat Sympathetici van elkaar zijn?' vraagt hij zonder me aan te kijken. 'Jep' zeg ik kort. Hij zegt niks, ik zeg niks. Ongemakkelijk gesprek dit. Tae zucht. 'Dan ga ik weer verder met trainen' zegt hij. Euuh, denkt ie nou echt dat hij zomaar weg kan lopen? Ik wacht tot hij een paar stappen van me vandaan is. Dan sta ik op, haal ik hem in en zeg ik grinnikend 'zo makkelijk kom je niet van me af'. Hij kijkt me lachend aan en pakt mijn heupen vast. Dan voel ik zijn lippen ineens op die van mij. Een warm gevoel giert door mijn lijf. Ik doe mee met de kus en zie vanuit mijn ooghoek Yoongi cringend wegkijken. Taehyung laat los en likt zijn lippen. 'Wil je mijn vriendin zijn?' vraagt hij met een diepe zwoele stem. Ik knik, leg mijn armen in zijn nek en druk een kus op zijn mond...