2. BÖLÜM

95 1 0
                                    

Her neyse okul şükürler olsun ki bitmişti bizimkilerle her zaman gittiğimiz cafeye gittik garson artık bize sormadan yediğimiz içtiğimiz şeyleri getiriyor yani o kadar yedik, içtik biraz müşterilere bulaştık sonra bizimkiler beni eve bıraktılar daha sonra kendileri evlerine gittiler beni hayatta tek başıma akşam bırakmazlar bu arada. Eve gittiğimde annem nerdeydin diye sormuyor çünkü alıştı sonuçta çocukluktan beri aynı şeyleri yaptığımız için. Odama çıktım pijamalarımı giydim odamda bir elbise gördüm bunu kim aldı diye düşünmeden ANNE!  diye bağırdım annem tabi anlamıştı üst kata odama geldi koşa koşa geldiğinde ANNE BU NE diye bağırdım

Annem: ay kızım neye benziyor  şirin bir elbise

Ben: ANNE DALGA MI GEÇİYORSUN SEN BENİMLE BEN ELBİSEDEN NEFRET EDERİM YILLARDIR RLBİSE GİYEYİM DİYE UĞRAŞIYORSUN ÖLSEMDE GİYMEM  ANNE!

Annem: Aman giyme cici, şirin bir kız olma erkek gibisin be kızım ya

Ben: EVET ANNE ERKEK GİBİYİM EVET

Annem;  of bir kere olsun giyme kızım tamam mı

Ben: tamam

Dedim ve annem gitti bu arada babam iş için İtalya da

3 dost 1 kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin