NEFESİM OLURMUSUN

bölüm 4

Çok yavaş ilerlediğimin farkındayım ama her bölümü çok iyi bir biçimde yazmam için zamana ihtiyacım var iyi okumalar aslında bu bir aşk ve fedakarlığın öyküsü olsun istedim aynı zamandada ölümünteşekkürler :) Yorum bırakırsanız çok sevinirim düşünceleriniz benim için çok önemli

Deli gibi bir süre daha koştum ayaklarım ağrıyana kadar  hava serindi ama nmefes almakta zorlanmam havanın serinliğini hatırltmıyordu bile evet sanırım annem bana hesap vermeliydi ne olacaktı şimdi ben söyleyeyim herkez hatta  bütün herkez bana acıyacaktı kanserli ve günden güne ölen zavallı kız olacaktım.Koşmaya daha fazla dayanamayıp yere kendimi bıraktım yolun ortasına yol köprünün üzerindeydi aşağıda boğazın serin suları akıyordu tam köprüde yere oturup bir yandan ağlıyordum biryandan da lanetler savuruyordum.yere kapaklandım nefesimi kontrol etmeliydim .giysilerim mahfolmuştu ama umrumda bile değildi .üstümde bşir gölge hissetttim kafamı kaldırdım başımın üstünde duran  uzun boylu bir erkekdi .

Bana doğru eğildi ve kolumdan tutup beni kaldırdı

_ Ne yapıyorsun yolun ortasında delirdinmi

_görmüyormusun ağlıyorum bu serin havada günden güne ölen kız olmayı kutluyorum .Belkide bu işi daha fazla uzatmamalıyız .dedim

ve ayağa kalktım köprünün ucuna geldim 1 yıldır ilaçlar ile yaramıyordu bir de kemoterapi ile uğraşşmaya ne gerk verdıki annemin butcesine yazikti köprünün ucuna geldim  yakışıklıya döndüm gözlerinin içine baktım ve

_En sonunda herşeyden kurtulmanın yolu budur belkide dedim

kendimi boğazın serin sularına bırakıyordum ki kolumdan sıkıca tuttu beni kendine çekti kucağına alıp köprüden uzaklaştırdı sonrada beni kaldırım  taşına oturttu.

_Delirdin mi sen kafayı mı yedin dedi

Ceketini çıkarıp benim üstüme geçirdi  o sırada nefes almakta çok zorlanıyordum daka fazla dayanamayıp bayıldım uyandığımda gayet lüks bie vin yatağındaydımve üstümde bir erkek kapşonu vardı  YAVAŞÇA AYAĞA KALKTIM Neredeydim ben

ayağa kalktım odanın kapısını açtım bu kapı bu eve yakışmayacak kadar çirkindi en azından bu odaya. aşağıdan nefis kokular geliyordu merdivenlere geldiğimde duraksadım merdivenler nefes almamı zorlaştırıyordu bir süre merdivenlerden nasıl ineceğmi düşündüm aşağıdan ayak sesleri gelince hemn odaya yöneldim ve yatağa oturdum .Çirkin kapı açıldı içeri geldi

_nasılsın

_iyiyim teşekkürler sanırım artık gitsem iyi olur

_Hemen nereye gidiyorsun  aşağıda yemek hazırladım birşeyler ye ben seni sonra evine bırakırım

_yok sanırım gitmeliyim

_hayır gidemezsin dedi ve beni kucağına aldı

_kendim yürüye bilirim

_ bu merdivenleri inmez zor olacaktır nefes alman için

_belkide haklısındır .

Beni kucağında aşağıya indirdi beyz  sandelyeye oturttu ve önüme harika bir mantar sote koydu  tadı harikaydı ama ben başkasının evinde pek bir şey yiyemem bu yıllardır huyumdur  benim.ikimizde tabaklarımıza yumulmuşm yemek yiyiyorduk tabaktan başını kaldırdı ve gözlerini bana  dikti .

;_Yemeği beğendiniz mi küçük hanım

_çok güzel bayıldım aşçı gibisin

_çünkü aşçıyım

_aa gereçektenmi benim annemde aşçıdır ama bende o yetenek yok yani yek yapmasını bilmem

_Ben sana öğretirim ne dersin

_Bilmem belki olabilir .

_Bu arada hiç tanışmadk ben demir

_ bende Derin tanıştığımıza memnun oldum demir bey benim hayatımı kurtardığın için teşekkürler

_önemli deil ama bir daha böyle bir saçmalık yapma  eğer anlatmak istersemezsen anlarım ama tam olarak hastalığın ne

_elbette anlatırım hastalığım akciğer kanseri nefes almakta zorlanıyorum oksijen tüpleri ve ilaçlarla yaşıyorum

_yani koşman yasak ama sen deli gibi koşuyordun hayattan tat almasını bilmelisin derin belki bu saçmalıyor diyeceksin ama   hayatın bir aşçısı olmalısın hayatsa senin nefis yemeğin yani tadını çıkar

_belkide tadımnı çıkarmalıyım yemek harikaydı ben artık gitsem iyi olur .

_ Tabi seni bırakayım .

Lüks siyah arabasıyla beni evime bıraktı.Annem evdeydi beni çok merak  etmişti ama bana önce hesap verecekti