တိမ္လႊာျဖဴျဖဴေအာက္ကျမင္ေနရတဲ့ႏိုင္ငံတြင္
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရသူ႐ွိေနသည္...
သူ႔ကိုေတြ႔ရေတာ့မည့္အေရးေတြးၿပိးရင္ခုန္
ေနမိသည္....
မနက္က schedule ေတြေမးေတာ့ ost တခုသာ႐ွိသည္တဲ့...
ဒိေန႔မွအခ်ိန္ေတြကလည္းေႏွးသလိုပင္..
Ost ကိုစိတ္ႏွစ္ကာအသံသြင္းရင္း အခ်ိန္ေတြကိုကုစားပစ္လိုက္သည္...
.
.
.
.
ကြၽန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ ကိုးနာရိထိုးခါနီးေနၿပီ.. ဆိုင္ေတာင္ပိတ္စျပဳေနၿပီ..
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္သူေလးက႐ွပ္အက်ီမိုးျပာေရာင္
ေလးႏွင့္...
ထူးထူးဆန္းဆန္း ကြၽန္ေတာ္မေရာက္ေသးပဲ ခံုေလးမွာထိုင္ၿပိး အျပင္ကိုေငးေနသည္..အခ်စ္ေလး ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနတာမ်ားလား...
တေယာင္တည္းေတြးကာ ၾကည္ႏူးပိတိဂြမ္းဆီထိေနသည္....ဆိုင္အျပင္ဘက္ေနသူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႔သြားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ေကာင္တာဖက္ကိုထထြက္သြား
ေသာ္ခ်စ္ရသူကိုၾကည့္ၿပိးစိတ္ေတြပူလာသည္..
မေန႔ကကတိတည္လို႔စိတ္ဆိုးေနတာျဖစ္မယ္...
ေခ်ာ့ေမာ့ၿပိး ခ်စ္ခြင့္ျပန္ေတာင္းရမယ္.."Kai ကိုယ္လာၿပီ"
"ဘာလာလုပ္တာလဲ "
"မေန႔က ကိုယ္ကိစၥေလး႐ွိလို႔ျပန္မလာႏိုင္တာ
ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေတာ့ ""စိတ္မဆိုးပါဘူး စိတ္ဆိုးစရာအေၾကာင္းလည္းမ႐ွိဘူး "
ဟင္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကိး...... 😟
"အဲဒါဆို ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုအခုလိုတစိမ္းဆန္ဆန္ေျပာေနရတာလဲ "
"အစတည္းကတစိမ္းပဲေလ
အခုမွတစိမ္းဆန္သြားတာမဟုတ္ပါဘူး"Kai ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုယ့္ကိုေျပာ
ကိုယ္ဘာလုပ္မိလို႔လဲ ""ဘာလုပ္မိလို႔လဲ ဟုတ္လား
ငါကေလ လူလိမ္ေတြကိုမုန္းတယ္
အထူးသျဖင့္ငါ့ကိုလိမ္တဲ့သူေတြကို ""ကိုယ္ ဘာလိမ္..... "
ဧကႏၱသူသိသြားၿပိလား....
"kai ကိုယ္ဘယ္သူဆိုတာသိသြားတာလား"
"ဘာလဲ မသိေစခ်င္တာ သိသြားေတာ့ စိတ္ညစ္သြားၿပိလား "