นี่ก็ผ่านไปสองวันแล้วสินะที่ฉันต้องทนทำตามคำสั่งของไอ้บ้าชานยอล บอกตามตรงว่าเหนื่อยและเซ็งโคตรกว่าจะครบสองเดือนเนี่ยฉันไม่เป็นบ้าตายก่อนหรือไงวะ
ใช่หมอนั่นให้ฉันเป็นเบ๊เขาเป็นเวลาสองเดือนซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถเลี่ยงได้เพราะมันเอาแต่พูดกรอกหูฉันอยู่นั่นแหละว่า 'ฉันชนะส่วนเธอแพ้เคารพกติกาด้วย' แบบนี้จนฉันเริ่มเกลียดมันหนักเข้าไปทุกทีและจากที่เกลียดอยู่แล้วเป็นทุนเดิมอ่ะนะ
"นี่สรุปว่ามึงต้องทนให้หมอนั่นจิกหัวใช้ตลอดเวลาสองเดือนงั้นเหรอวะ?"
"เออดิ กูนี่เบื่อชิบหายเลย" ฉันพูดแล้วยกแก้วชาเขียวไข่มุกของตัวเองขึ้นมาดื่ม
ตอนนี้ฉันและเพื่อนๆ นั่งอยู่ในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งด้วยซึ่งเป็นธรรมดาของวันหยุดที่พวกเรามักจะนัดกันออกมาหาอะไรทำแก้เซ็ง
"มึงจะเอาไงต่อเนี่ยจะทนโดนใช้ต่างๆ นาๆ แบบนี้น่ะเหรอ?"
"เฮ้อ...ทำไงได้ล่ะหอมก็กูแพ้นี่" ฉันตอบข้าวหอมออกไปเสียงอ่อย
คนแพ้ก็ต้องรักษากฏกติกาที่ตกลงเอาไว้ จะให้มาผิดกฏนี่มันก็ยังไงๆ อยู่ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างคิดไม่ตกกับชีวิต
การที่ไม่โดนแกล้งแล้วแต่ต้องมาเป็นเบ๊แทนนี่มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกันเลยสักนิดนะ เพียงแต่ว่าข้อดีของมันก็คือเพื่อนฉันมันไม่ได้เดือดร้อนไปด้วยไงล่ะ
"ชะนีถ้าไม่ไหวบอกนะคะ"
ฉันพยักหน้ารับคำของลิ้นจี่เบาๆ แล้วก้มหน้าก้มตากินฮันนี้โทสต์ต่อ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์คิดอะไรหรอกเพราะฉันอยู่ในโหมตเครียดขอกินก่อนแล้วกัน
"หอม มึงมองอะไร?" เสียงของชะเอมที่ถามข้าวหอมทำให้ฉันต้องจำใจต้องเงยหน้าขึ้นไปมองมันอย่างช่วยไม่ได้
"อ๋อเปล่าๆ แค่คิดว่าผู้ชายโต๊ะนั้นหล่อดีเนอะ 😄"
พวกฉันสามคนหันไปมองตามสายตาของข้าวหอมแล้วก็พบว่ามีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่หน้าตาหล่อเวอร์วังนั่งอยู่ที่โต๊ะถัดจากพวกฉันไป 3-4 โต๊ะ
YOU ARE READING
{Set EXO Project} Love Or Hate รักหรือเกลียด?
Fanfictionคนอย่างไอ้หูกางปากจัดนั่นฉันจะไม่ขอญาติดีด้วยเด็ดขาด! มีอย่างที่ไหนเดินมาชนฉันแล้วไม่ขอโทษสักคำแถมว่าฉันฉอดๆ แหม...ยิ่งพูดยิ่งโมโหยิ่งพูดยิ่งเกลียด!