ตลอดทางที่ฉันนั่งรถมากับไอ้บ้าหูกางนี่ฉันก็ได้แต่ทำหน้ามุ่ยตลอดเวลาจนกระทั่งรถมาจอดสนิทอยู่ที่ลานจอดรถของห้างฯ นั่นแหละ บอกตามตรงว่าน่าเบื่อโคตรชีวิตฉันนี่มันช่างน่าเบื่ออออ
ฉันก้าวลงจากรถคันหรูตามเขาอย่างไวเพราะขืนช้าเดี๋ยวปากมีสี(?) ฉันเลือกที่จะเดินตามเขามาแบบเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไรจนกระทั่ง...
ปึก!!
"โอ๊ย! จะหยุดทำไมไม่บอกกันเล่า" ฉันเอ่ยปากถามทั้งๆ ที่มือยังคงลูบหน้าผากตัวเองอยู่
นี่หลังคนหรือหลังอะไรวะ! แข็งโคตร!!
"แล้วเธอจะเดินเหม่อจนไม่ดูทางเองทำไมล่ะ"
นั่น! กูผิดอีก =_=
"เออๆ แล้วสรุปนายลากฉันมาด้วยทำไมเนี่ย ขอแบบมีสาระนะเพราะถ้าไม่มีฉันจะกลับ"
"จะพามาซื้อของ เก็ทม่ะ?" เออเก็ท เก็ทมากกกกกก
นี่สรุปหมอนี่มันจะไม่ยอมบอกฉันจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย ฉันเดินหน้ามุ่ยตามเขามาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดอยู่ร้านเสื้อผ้าของผู้หญิง
"???" งงแป๊บ
ที่พามาเนี่ยจะพามาเลือกของให้สาวใช่มั้ย?
"ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลย ฉันจะให้เธอช่วยเลือกของขวัญให้น้องสาวฉัน"
"อ๋อ" ฉันพยักหน้าขึ้น-ลงเบาๆ เป็นเชิงบอกว่าเข้าใจแล้วก่อนจะเดินเข้าไปจับชุดกระโปรงที่เสื้อจะเป็นสีชมพูอ่อนๆ ส่วนกระโปรงของมีนก็จะเป็นสีขาวลวดลายดอกไม้สวยๆ ><
"น้องนายเป็นคนนิสัยยังไงอ่ะ" ฉันถามไปพลางจับดูชุดนู้นชุดนี้ไปเรื่อยอย่างพิจารณาว่าน้องสาวเขาเหมาะกับชุดแบบไหน
"น้องฉันเป็นน่ารักร่าเริง อัธยาศัยดี พูดจาดีทุกอย่าง..."
เมื่อกี้...เหมือนฉันจะเห็นแววตาเขาสั่นไหวสินะ เอ๊ะ! หรือว่าเราตาฝาด??
"อืม...น่ารัก อัธยาศัยดี งั้นก็ชุดนี้แล้วกัน"
ฉันยื่นชุดกระโปรงที่กระโปรงสีขาวแต่งแต้มด้วยลูกไม้สีดำกับที่เป็นเสื้อที่ฟ้าอ่อนๆ ที่ดูรวมๆ แล้วสวยมาก(ก.ไก่ล้านตัว)
"อืม ถือว่ารสนิยมเธอใช้ได้นะ"
"=*=" สาบานสิว่านั่นนายชมฉัน
หลังจากที่ฉันและชานยอลซื้อชุดเสร็จแล้วเราสองคนก็เดินออกมาจากร้านเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าๆ ออกๆ อีกหลายร้านเพื่อซื้อของโดยที่ถุงของแต่ละอย่างนั้นฉันเป็นคนถือมันทั้งหมด!
คิดดูสิว่าหนึ่งในสิบสองหนุ่มฮอตที่สาวๆ ทั้งมหาลัยฯ ชื่นชอบและคลั่งไคล้มันจะเป็นสุภาพบุรุษมากขนาดนี้ -_-
"นี่นาย! ฉันเมื่อยแขนไปหมดแล้วเนี่ย"
"เมื่อยก็ต้องทนดพราะเธอ แพ้-ฉัน"
"จิ๊! มันจะไม่เมื่อยขนาดนี้เลยนะถ้าหากนายช่วยฉันถือสัก 4-5 ถุงเนี่ย"
"เรื่องอะไรฉันจะต้องถือในเมื่อฉันลากเธอมานี่ก็เพื่อจะให้เธอถือโดยเฉพาะ"
มันเป็นาภาพบุรุษมาก 😠
เมื่อรู้ว่าเถียงหรือพูดอะไรฉันก็แพ้ฉันจึงจำใจต้องถือของเดินตามหมอนี่ต้อยๆ เหมือนเดิม โอ๊ย!! ชีวิตนี้ไม่คิดมาก่อนเลยว่าฉันจะต้องมาทำอะไรแบบนี้
เดินมาได้สักพักจากที่ตอนแรกเขาเดินแซงฉันแต่กลายเป็นว่าตอนนี้ฉันแซงเขาซะงั้น แต่เอ๊ะ! ทำไมสร้อยคอกับสร้อยข้อมือสองเส้นนั้นมันสวยจังวะ ฉันเดินเข้าไปมองไกล้ๆ อย่างนึกอยากได้ แต่มันติดที่ว่าตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์เดินเข้าไปซื้อมันเนี่ยสิ อยากได้อ่ะ ฮือT_T
"นี่เธอมาเกาะกระจกของเขาทำไมเนี่ย รีบมาได้แล้วฉันต้องไปซื้อของขวัญให้น้องสาวต่อ"
"เออๆ ไปแล้วเนี่ย!"
ฮึ่ย! หงุดหงิดชะมัด หันกลับไปมองสร้อยสองเส้นนั้นอย่างเสียดาย อย่าเพิ่งหมดนะเดี๋ยวฉันจะกลับมาซื้อแกเอง TT
(55%)
งื้อขอโทษที่หายไปนานนะคะไรท์อยู่ม.3แล้วการบ้านและงานกิจกรรมเยอะมากกก วอนอย่าทิ้งกันเลยเน้อเดี๋ยวไรท์จะพยายามหาเวลาว่างมาอัพให้อ่านนะคะ
YOU ARE READING
{Set EXO Project} Love Or Hate รักหรือเกลียด?
Fanfictionคนอย่างไอ้หูกางปากจัดนั่นฉันจะไม่ขอญาติดีด้วยเด็ดขาด! มีอย่างที่ไหนเดินมาชนฉันแล้วไม่ขอโทษสักคำแถมว่าฉันฉอดๆ แหม...ยิ่งพูดยิ่งโมโหยิ่งพูดยิ่งเกลียด!
