ოთახს მხოლოდ კედელზე არსებული ნეონის წარწერები ანათებს. შუაში დიდი საწოლი დგას რომელზეც თეიონი უხეშად აგდებს ატირებულ მსხვერპლს და ზევიდან ექცევა. გოგოს საუბრის უნარი ერთმევა როდესაც თეიონი ზედას ახევს და ოთახის რომელიღაც ბნელ კუთხეში ისვრის.
ოთახში ტირილის ხმა ისმის. ჟინმორეული ხდის შარვალს, ამ მომენტს გოგო იყენებს და საწოლიდან გადაძრომას ცდილობს თუმცა თეიონი ფეხით იჭერს და უკან მიათრევს.
-შენთვისვე უკეთესი იქნება თუ არ შემეწინააღმდეგები.-ეჩურჩულება ყურში წითელთმიანი და თან სველი კოცნების დატოვებას იწყებს. კანს არ ინდობს, დაუნდობლად ღრღნის,წოვს და ფერად ნიშნებს უტოვებს. არც ლავიწებს ინდობს, კბილებს ასობს და მალევე გრძნობს სისხლის გემოს პირში.
არ ნებდება მაინც ცდოლობს თეიონისგან გათავისუფლებას,ხელებით ცდილობს მოცილებას.თუმცა მცდელობა უშედეგოა, რადგან მალევე ესმის ქამრის ხმა და მისი ხელებიც მაღლა, საწოლის თავისკენ იზიდებიან. თეიონი მას ხელებს ქამრით უბამს.ვერხვდება რომ უნდა შეჩერდეს,გამხეცებული უბრუნდება იმ პოზიციას რომელშიც რამდენიმე წამის წინ იყო. გოგოს ბაგეებს კვნესა სწყდებათ,თუმცა ეს არ არის სიამოვნების ხმა, ეს იმ ტკივილის ხმაა რომელსაც თეიონი აყენებს. მის სხეულზე სისხლის წვეთები ურცხვად დასრიალებენ. ხედავს თეიონგის გამოყვანილ ნაკვთებს, მისი ყბის ხაზს, რომელსაც წითელი განათება უკეთ გამოკვეთს. წითელ თმაში კი ნამდვილ დემონს ჰგავს. მის თვალებში მრისხანებას, ვნებას და ქაოსს ერთად შეამჩნევდი. თეიონი სწრაფი მოძრაობით ატრიალებს, ოთხზე აყენებს და უხეშად შედის მასში. ყველანაირი გაფრთხილების გარეშე იწყებს ისეთივე უხეში ბიძგების გაკეთებას როგორიც ახლა თვითონაა. გოგო ტკივილისგან ცდილობს არ იყვოროს და თავს ბალიშებში რგავს. მომენტებში, როდესაც თეიონი მისგან გამოდის და ისევ უხეშად შედის, სუნთქვასაც კი წყვეტს. ხელების გათავისუფლებას ცდილობს, უნდა თავს უშველოს, თუმცა ხელის ყოველი გამოქაჩვისას ქამარი უფრო იჭიმება და მაჯებზე კანს უსერავს.თეიონი ზურგზე ეჭიდება და ფრჩხილებს აჭერს. თითქოს ტრანსშია, მისი სხეული უდიდეს სიამოვნებას განიცდის, გოგოსგან განსხვავებით. თითქოს მასში არსებულმა მონსტრმა ღამის წყვდიადში გამოიღვიძა.
BẠN ĐANG ĐỌC
ალისფერი ალიონი 🔞SCARLET SUNRISE 🌇
Fanfiction⚠️𝟙𝟠+ 𝕤𝕞𝕦𝕥 𝕤𝕔𝕖𝕟𝕖𝕤⚠️ თეიონი მისთვის პირველი და ერთადერთი იყო,ვინც ერთდროულად ენით აღუწერელ ტკივილსა და სიამოვნებას ანიჭებდა. მას შეეძლო ჯოჯოხეთამდე ეტკინა, ან სამოთხემდე ესიამოვნებინა მისთვის. უყურებდა და ვერ ხვდებოდა, ეს მისი საჩუქარი...