Yesterday

-4-

-Ace's POV-
Ik werd wakker en zag haar liggen op mijn schouder. Ik legde haar hoofd zachtjes op de bank en keek op de klok. 9 uur? Ik dacht dat het al later was. Ik liep naar de keuken en bakte twee eitjes toen ik iemand naar de keuken hoorde komen. "Goedemorgen slaapkop" zei ik alsof ik al veel langer wakker was. "Goedemorgen" gaapte ze. "Eitje?" Vroeg ik lachend. Ze knikte en haalde een streeltje haar uit haar gezicht. Ik keek haar in haar ogen aan en zij keek terug. Ik raakte verdwaald in haar oceaan blauwe ogen. Wow, hoe kan ik nu pas zien dat ze zulke mooie ogen heeft. Ik bleef kijken, ze had mij vast met haar blik en ze wilde niet los laten.

~Taylor's POV~
Ace keek recht mijn ogen in met zijn licht bruine kijkers (XD). Zijn ogen zijn prachtig. Dit is de eerste keer dat hij mij zo lang aankijkt. Laat dit moment alstublieft voor altijd duren. Hij kuchte na een paar minuten. Ik keek naar de grond en begon te lachen. "Is er iets" vroeg Ace. Ik schudde mijn hoofd.

•Anoniems POV•
Daar is hij, Ace, de jongen die ik al jaren zoek. Met wie is hij? Wie is die meid? Ik keek nog even en schreef toen op waar hij woonde. Ik wilde weglopen toen ik geschreeuw hoorde en zag dat het naar mij was.

-Ace's POV-
Waarom is ze zo mooi? Waarom durf ik haar niet gewoon een compliment te geven? Waarom kan ik niet zeggen dat ik haar leuk vind? Ik hoorde buiten iets en keek door het raam. DIE MOTHERF*CKER! HOE HEBBEN ZE MIJ GEVONDEN?! "HEY, JIJ!" Ik rende naar buiten en zag iemand weg rennen. Ik rende erachteraan maar ze waren te snel. "FUCK!" Iemand legde zijn hand op mijn schouder. Ik draaide mij om en zag Taylor staan. "Wat was dat?" Vroeg ze. "Ik zal het wel vertellen als we thuis zijn" ze knikte.

~Taylor's POV~
"Dat dus" zei hij om zijn verhaal af te ronden. Ik zat op de bank, in shock. Ace had mij alles verteld zelf van zijn tattoos. Ik wist niet meer wat te zeggen. Hij legde zijn hand op die van mij en keek mij aan. "Het spijt me" zei hij. Ik keek hem verward aan. "Het spijt me, dat ik het niet eerder heb vertelt. Dat ik het allemaal geheim heb gehouden.." Hij keek naar beneden met een teleurgestelde blik. "Ace, ik ben niet boos of teleurgesteld" hij bleef naar beneden kijken. Ik tilde zijn kin omhoog zodat hij naar mij keek. "Ik ben echt niet boos op je, ik kan niet boos zijn. Ik begrijp dat je het niet eerder wilde vertellen, het is best heftig maar ik blijf bij je" Hij lachte naar me. "Dankjewel Taylor. Ik zal vanaf nu alles vertellen" Ik lachte. Ik hoorde iets aan de deur maar keek pas op toen de deur open ging. Er kwamen vijf mensen met een raar masker naar binnen gerend. "WAT IS DIT?!" Een van de personen kwam naar Ace toe en sloeg hem met een knuppel. Toen kwam hij naar mij en sloeg mij. Ik viel en alles werd langzaam zwart.