Secretly Loving Him

Prologue

"Siya nanaman ang pupuntahan mo ha?!" galit na sambit ni Rey sa akin.

"Uunahin mo ulit yung lalaking 'yun?" seryosong tanong ni Eithyl.

I remained silent while fixing my things before i went to his condo. I can't answer them, pakiramdam ko ay pina-pipili nila ako between them and the person i love since i was highschool. I took my phone at nagmamadaling naglakad sa hallway ng school, kailangang-kailangan niya ako ngayon.

"Hoy may quiz tayo ngayon!" sigaw pa nila.

Last na talaga 'to.

Hindi ko na pinansin at nagmama-
daling naglakad papalayo sa kanila. I promise that i'm always here for him , no matter how busy i am. I went to the parking lot and hurried to get in my car. I drive fast as i can 'cause i know what exactly in his mind right now and what he is planning to do. Kilalang-kilala ko siya at hindi ko hahayaang maramdaman niyang nag-iisa siya.

Sa sobrang taranta ko ay hindi ko namalayan na nasa harapan na ako ng pintuan niya at nagmamadaling kumakantok upang buksan ito , ngunit walang sumasagot. I tried to open the door at nagulat ako sa kadahilanang bukas ito. I was surprised because his girlfriend was with him, hindi naman na pala ako kailangan. They looked at me but i decided to ignore them and left. I'm going to attend in my class nalang, may quiz pa pala kami.

After i decided to leave in his condo, dumiretso nalang ako sa school. My friends looked at me na parang naaawa sila sa akin.

"Bakit ka bumalik?" Eithyl asked.

"He just mistakenly sent the text" i said.

"Sus, mistakenly mistakenly ka pang nalalaman" sabi pa ni Tim.

"Just accept the fact na pinapa-asa ka lang niya, tsk." gatong pa ni Yra.

Dumating na ang prof namin kaya nanahimik nalang sila dahil may quiz kami ngayon, we dismissed early kasi may meeting daw si prof. Umalis naman ako agad, alam ko kasing mahaba-habang litanya ang matatanggap ko mula kay Yra. Napaka-ingay niya pa naman, daig pa nanay ko.

Pero nakapag-desisyon na ako, lalayuan ko na siya. Ayaw ko ng umasa at ayaw ko rin na mas lumalim pa ang nararamdaman ko para sa kanya.

While walking in the hallway, someone grabbed my arm and pulled me to somewhere.

"Kai, what are you doing here? I thought wala kang class today" i said.

"Pumunta ka sa condo kanina, bakit ka umalis?" seryosong tanong niya.

"Kasama mo yung girlfriend mo kanina, what do you expect me to do huh?" sabi ko sa kanya, aba anong gusto niyang gawin ko?

"We broke up" sambit pa niya at halatang malungkot ito.

Naarah Izabella, 'wag kang marupok. Lalayuan mo na diba? Kalma, mag-isip ka ng idadahilan mo para maka-iwas ka sa kanya. Eh kung nag hiwalay sila, ano bang pakielam mo ha?

I sighed.

"Sorry, marami pa akong tatapusin today." I forced myself to smile, hahakbang na sana ako papalayo nang hilahin niya ulit ako.

"What?" i asked.

"You, what is your problem?" tanong niya.

"Wala, i'm just busy. Kung kailangan mo ng magco-comfort sa'yo, i'm not available." diretso kong sagot.

"Did i ask you to comfort me?" he said.

"Hindi, sinasabi ko lang. I have to go na, bye." ngunit sa pangatlong pagkakataon, hinila niya nanaman ulit ako.

Ang gulo nitong lalaking 'to, ayaw ko na nga eh. Pinipilit kong 'wag magpaka-rupok, please Dexter Kaius Austria tama na.

He looked at me and said "We broke up because of you."

Huh, teka ang gulo. Bakit ako? Ano nanamang pakulo ng babaeng 'yun? Ako nanaman ang sinisisi niya, nagi-init ang ulo ko.

"Bakit ako nanaman ha?! Oo na, may gusto ako sa'yo, pero hindi ko sinubukang sirain yung relasyon niyo!" galit kong sigaw sa kanya.

Wait, ano nga ulit yung sinabi ko? Argh ang tanga mo self.

"What? You like me?" bakas sa mukha niyang nagulat siya.

Manhid

"Lalayo nalang ako." Ngumiti ako ng pilit, habang pinipigilan ang nagbabadyang luha.

Tanggap ko na at alam kong kaibigan lang ang tingin niya sa'kin, bakit ba pinapahirapan niya ako ng ganito? Nakaka-inis naman.

"Sorry, i will ask for your help kasi aalis na rin naman ako pero 'wag nalang." He said in a serious tone.

"Ah aalis" wala sa sarili kong sambit.

"I'm sorry but i need to continue our family business in Cebu, tomorrow is my flight." Sambit niya.

Magsasalita pa sana ako ngunit biglang tumunog ang cellphone niya, tinalikuran niya ako upang sagutin ito. Hindi ko narinig ang pinag-uusapan nila ng kausap niya ngunit parang gumuho ang mundo ko nang sabihin niya na...

"Sorry, i have to go." at nagmadaling umalis.

Ganun na lang 'yun? After i confessed my feelings towards him, he will leave me na parang walang nangyari.

————————————————————————————————————

"Architect Montemayor, we have our new client. Asikasuhin mo mo siya." our department head said.

Nagmamadali akong dumiretso sa conference room kung saan magaganap ang meeting sa upcoming project.

I was surprised when I found out who my client was...

Bakit sa dinami-rami ng projects na pwedeng ibigay sa akin, yung sa kanya pa?

Umalis ka na noon...

Bakit bumalik ka pa?

————————————————————————

I apologize for grammatical errors and some mistakes of using punctuation marks properly, i will try to correct it after i finish writing this story. Read well!! ❤