"Kit မားကို ဟိုဖက္လမ္းကိုသြားေပးအုံး။မင္းအေဒၚေတြဆီကိုခဏသြားေပးအုံး"
အခန္းတံခါးအားထုကာ အျပင္ကိုသြားဖို႔ႏွိုးေနတဲ့ သူ႔အေမ
အသံေၾကာင့္ သူ မ်က္လုံးအားမဖြင့္ခ်င္ပဲဖြင့္လိုက္ရတယ္။ထို႔ေနာက္ စားပြဲေပၚကနာရီအား လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မနက္၆ခြဲ။
"Awwi မားFahကိုခိုင္းလိုက္ေလ..."
"လမ္းေလၽွာက္သြားရင္ၾကာမွာေပါ့ စက္ဘီးေလးနဲ႔ခဏေလးပဲသြားရင္ရၿပီေလ....
ထထ သား ခဏေလးပဲ"
ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆို ညီမျဖစ္သူအား စက္ဘီးစီးမသင္ေပးထားသည့္အတြက္ လြန္တရာမွ ေနာင္တရမိေနတယ္။
"ဟုတ္....ခဏေလး"
"အင္း မားေအာက္က ေစာင့္ေနမယ္"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားကာ ခပ္သြက္သြက္ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္ အနက္ေရာက္စာလုံးတခ်ိဳ႕ပါသည့္
အဝါေရာင္စြပ္က်ယ္တစ္ထည္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဒူးဖုံးတထည္ ျမန္ျမန္ဝတ္ကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာလိုက္တယ္။သူ႔အေမေပးလိုက္တဲ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အနက္ေရာင္
ဘူးတစ္ဘူးအား စက္ဘီးျခင္းထဲသို႔ထည့္ကာ သူ႔အေဒၚေတြေနတဲ့
အရပ္ဆီ သုတ္ေျခတင္ကာ နင္းလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ သူ႔အေဒၚအား သူ႔အေမေပးလိုက္တဲ့ဘူးကို ေပးလိုက္ကာ ျပန္လာတယ္ေလ။အသြားတုန္းက သုတ္ေျခတင္ကာနင္းသလိုပဲ
အျပန္တြင္လည္း ခပ္သြက္သြက္နင္းလာလိုက္တယ္။
သို႔ေသာ္ တစ္ေနရာအေရာက္လမ္းအေကြ႕မွာေတာ့ ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕တယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာေျပာရရင္ ေျပးေနတဲ့ေခြးကို အေနာက္ကလိုက္ထိန္းေနရတဲ့ပုံ....
Kit'p.o.v>>>
ထိုေခြးက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကိုေျပးလာသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။
ေခြးကိုေၾကာက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ခ်က္ခ်င္းပင္ ေဇာေခၽြးမ်ားထြက္လာသလိုပဲ။အဲ့ဒါနဲ႔ ဘရိတ္ကိုအျမန္အုပ္လိုက္တယ္။သို႔ေသာ္ လမ္းအေကြ႕ အရွိန္တစ္ခ်ိဳ႕ပါတဲ့အတြက္ စက္ဘီးက လဲသြားပါေလေရာ့။
ထိုေခြးနဲ႔လူက ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေလၽွာက္လာကာ
"ဒီမွာ မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား"
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ဘုၾကည့္ၾကည့္မိသည္။ၿပီးေတာ့ လဲက်ေနတဲ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ငုံၾကည့္ကာ စိတ္ပါေလသြားသည္။
ဒူးေခါင္းေပၚတြင္ အနည္းငယ္ျပဲသြားၿပီး ေသြးစတခ်ိဳ႕ႏွင့္
အသားကျဖဴေနသည့္အတြက္ နီရဲတြက္ေနတယ္။
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ကာ။
