HUZUR SEN MİSİN ? ( BERDEL ile gelen AŞK) ❤️

18.Bölüm (İzmir)

Bölüm Geldiii...💜

Arkadaşlar dün biraz rahatsız olduğum için paylaşamadım kusura bakmayın...💜

Keyifli Okumalar dilerim...💜

...

(Masal' dan)

Neredeyse iki saat içinde İzmire gelmiştik. Hava alanından çıkınca İzmir in o çok özlediğim mis gibi kokusunu içime çektim. Memleketim benim ya. Çok özlemişim. Burdan en son nasıl ayrıldığımı hatırlayınca ister istemez içim burkuldu biraz ama şimdi bir kocam ve birde bebeğimle geliyorum aşık olduğum şehre. Bu düşünce beni biraz da olsa mutlu etmeye yetti. Arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim.

-Bu kadar çok özlediğini bilsem daha da  erken getirirdim seni güzelim.

-Azad. Korkuttun beni.

-Hiştt korkma güzelim. Benden başka kimse böyle gelip de sarılamaz sana. Hadi şimdi gidelim annenlerin yanına olur mu ?

-Gidelim.

-Heey bizi unuttunuz.

-Kusura bakmayın ya ben dalmışım. Çok özlemişim de.

-Sorun değil canım biliyorum özlediğini.

-Hadi geç oldu gidelim.

-Hey ne geç olmasından bahsediyorsun Masal ? Saat daha 12 ve gece daha yeni başlıyor. Çabuk unutmuş olamazsın biz bu saatler de hâlâ dışarıdaydık.

-Ne ne ne ? Dışarıda mı ? Kızım senin ne işin var bu saat de dışarıda ?

-Ayy sanane Baran ya. Hem ben özgür ruhlu bir kızım. Ayrıca bana karışacak son insan bile değilsin sen.

-Başlarım senin özgür ruhuna. Benim kıskandığım yerde senin özgürlüğün biter anladın mı ?!

-Ohaa kardeşim. Çüşş.

-Nee ?

Ben dahil Azad ve Defne de çok şaşırmıştık duyduğumuz şey ile. Tamam biraz olsun birbirlerinden hoşlanmaya başladıklarını biliyordum ama Baran ın böyle pat diye kıskandığını söylemesi hepimizi şaşırtmıştı doğrusu. Defne ye döndüğümde ise Barana şaşkınca baktığını gördüm.

-Ne diyorsun lan sen ? Bak sana uçarım burdan oğlum !

-Yani bacımsın. Bacım olduğun için kıskanırım. Yanlış anlama hatta anlamayın.

-Sen var ya harbi harbi öküzün de hödüğün de en önde bayrak sallayanısın.

Defne elindeki çantayı hızla Baran ın kafasına vurdu. Sanırım Baran ın sonradan söylediği şey ile bozulmuştu.

-Gençler kavganızı bölmek istemezdik ama karım ailesini özledi. Bir an önce gitsek mi acaba ?

-Hadi gidelim Masalcım.

Defne koluma girdiğinde Azad da bir taksi durdurdu. Kısa bir yolculuktan sonra o çok özlediğim evime kavuştum. Azad taksiciye ücreti ödedikten sonra bahçeye giriş yaptık. Defne nin evi bir alt sokakta olduğu için ilk onu bırakmıştık.  Barana bizde kalmasını teklif ettiğimde önce biraz itiraz etti ve otelde kalmak istediğini söyledi ama ben diretince sözümü dinleyip bizimle kalmaya karar verdi. Tabi bunda Defne nin de payı vardı. Baran ondan uzak kalmak istemiyordu anladığım kadarıyla. Etrafta göz gezdirdiğimde her şey aynıydı. Bıraktığım gibi duruyordu her şey. Kapıya geldiğim de uzun bir süreden sonra elim titreyerek zile bastım açılmadı. Bir kez daha bastığımda Gül sultan açtı kapıyı. Gül sultan bizim emektarımızdı. Çocukluğumdan bu yana benimle annem gibi ilgilenmiştir. Eşi şoförümüzdü ve bir kaza sonucu İbrahim amcayı kaybetmiştik. Babam İbrahim amcayı çok severdi bu yüzden Gül sultana ailecek sahip çıktık. İbrahim amcanın ölümünden sonra memlekete gidecekti. Biz onu çok sevdiğimiz için izin vermeyip bizimle kalmasını rica ettiğimizde kırmayıp kabul etti. Sultan diyorum çünkü tam bir sultan gibi kendisi. Ayrıca yemekleri de mükemmel. Gül sultan beni gördüğünde şoka girmişti resmen. Kıyamam ya nasıl da şaşkınca bakıyor.