Lost In Purgatory

Bölüm 4-"Where is Dean?"

Cevabını vermek için ağzını açtığı sırada arka kapıdan bir gürültü koptu.

Sam önde, kızlar arkada koşuştururken Sam, bu gürültünün kaynağının Dean olmaması için dua ediyordu. Arka kapıya geldiklerinde Sam, terden sırılsıklam olmuştu. Koştukları mesafe çok sayılmazdı ama stres ve sıkıntı Sam'de böyle reaksiyon gösteriyordu.

"Cass?" diye şaşkın gözlerle önündeki meleğe bakıyordu Sam. Castiel'ı hiç böyle görmemişti. Yıpranmış, soluk benizli ve yorgun.

"Dean nerede? dedi tekdüze sesiyle. Mimik yapmazdı.

"O gürültü neydi peki?" dedi Lydia. Normal şartlarda Castiel'ı gördüklerinde toz olmaları gerekirdi ama inatla buradaydılar. Çünkü Castiel'ın derdi şu an onlar değildi.

"Tek meleğin ben olmadığımı bilmen gerekir." dediğinde kızlar ortalıktan kayboldular. Birden fazla melek onlar için sorun yaratabilirdi.

"Dean nerede?" dedi tekrar. Kızların gittiği boşluktan gözlerini çevirip Sam'e baktı.

"İçeride." dedi Sam ve arkasını dönerek kapıyı kapattı. Dean'in odasına girdiğinde Castiel çoktan içeri girmiş Dean'e bakıyordu.

Dean, yavaşça kafasını kaldırıp simsiyah gözlerini açarak Castiel'a baktı.

"Gururum okşandı. Bir melek beni görmeye gelmiş. Biliyor musun? Sevgili arkadaşın içimde geldiğin için şükranlarını belirtiyor." diyerek kahkaha attı. Kafasını geriye atarak katıla katıla gülerdi. Sonra bir anda eski haline dönerek nefretini su yüzüne çıkardı.

Castiel, işaret ve orta parmağını birleştirerek Dean'in alnına dayadı fakat onu iyileştirmesi mümkün değildi. Bu Dean'in içindekine pek etki gösteriyor gibi durmuyordu. Dean, bir kaç kere bedenini sanki ona bir şey olurmuşçasına kıpırdatıyordu ama sonrasından katıla katıla gülüyordu tekrar.

Bu Cass'i daha da kızdırmış olacak ki, şakağına tekrar bu sefer daha etkili şekilde işaret ve orta parmağını koyarak Dean'i bayılttı.

"O iblisler. Ne yapıyorsun Sam?" dedi anlamaya çalışarak. Odanın köşesine çöktü. Koltuk fazla rahat olacak ki, soğuk zemine bedenini dayadı.

"Onu geri getirmem gerek. O benim yerimde olsaydı öyle yapardı." dedi Sam. Yüzündeki teri avuçlarıyla sertçe silerek derince bir nefes verdi.

"Onun için aynı şeyi yapmayacağını ona söylemiştin." dedi Cass. Haklıydı. En son tartışmalarında Dean'e bir şey olursa onu kurtarmak için hiçbir şey yapmayacağını söylemişti. Ama şimdi işte buradaydı. Abisini kurtarmak için yanı başında.

"O iblislerin bedava bir şey yapmayacağını biliyorsun. Neyini feda ettin? Canını mı? Yapmamalıydın." dedi. Hiçbir tepki yoktu ikisinin de yüzünde. Çünkü sinirlenecek kadar bile duygu kalmamıştı ruhlarında. Yorgun ve solmuşlardı.

"Daha etmedim ama ne edeceğimi biliyorum." dediğinde Dean simsiyah gözlerini tekrar odanın içinde gezdirdi.

"Sam konuşabilir miyim?" dedi işaret parmağını sakince Dean'e doğru kaldırıp. Sam onaylayarak odadan çıktı. Kapı kapandığında Castiel, ayağa kalkıp bir sandalye çekti. Dean'in önüne oturup gözlerini gözlerine dikti. Dean'in gözleri değildi belki ama içinden onu görebileceğini biliyordu.

"Dean. Biliyorum bu sen değilsin." dedi kafasını yere eğerek. "Ama söylemeliyim ki, bugüne kadar yaptığın her şey.. Bir şeyleri avlamak, insanları kurtarmak.. Aile mesleğin. Her şey senin savaşındı. Bu dünya için verdiğin savaş içi teşekkür ederim."

Dean bedenindeki yaratığı alt edip kontrolü ele geçirmek istiyordu. Tıpkı Sam'in Lucifer'ın kontrolünü ele aldığı gibi. Ama, bu her neyse bunu alt edemiyordu. Sanki bunu yıllarca içinde Dean büyütmüştü şimdi ise, kendi yarattığı canavarın içinde kayboluyordu.

Kurtardığı tüm insanları düşündü. Avladığı tüm yaratıkları. En sonunda içinde verdiği büyük bir savaşla kontrolü ele geçirerek kafasını yerden kaldırıp Castiel'a baktı.. Gözleri siyahlıktan normale dönüşüyordu. Fazla dayanamayacağını düşünüp hızlıca konuşmaya başladı.

"Sam.. Onun beni kurtarmasına izin verme. İblislerle anlaşma yapmasına izin verme. Kontrol edemiyorum."

UZUN BİR ARADAN SONRA MERHABAA :D ÖNCELİKLE GECİKMEDEN DOLAYI KUSURA BAKMAYIN :D HİKAYEYİ UZATMİCAZ FARKLI PLANLARIMIZ VAR NE KADAR HIZLI VOTE GELİRSE O KADAR ÇABUK SONA GELİRİZ :D