Nicholas POV:
NGAYON ang itinakdang araw para magkita muli kami ng aking sintang si Sylvain. Kailangan ko ng maayos ang mga bagay-bagay ukol sa gaganaping pagtitipon dahil sa ika-50 anibersaryo ng aking mga magulang. Still, naiilang pa rin akong humarap at magsalita kay Sylvain. Parang hindi kinaya ng konsensiya ko ang ginawa kong paghalik sa kanya. Hindi ko man lang naisip ang posibilidad na may sarili na siyang pamilya.
You're such a dumbass Nicholas.
Nakuha ko ang contact number niya. Of course we need communication for the 50th anniversary plan. It's been two days since our last meet up. Kaya heto ako ngayon inaayos ang Polo shirt ko para maging pormal naman ako sa harap niya. Ayaw kong maging mukhang tanga na nauutal kapag nagsasalita kaya nag-ensayo ako sa mga salitang sasabihin ko.Just to impress her...
Napagpasyahan naming magkita ngayon sa opisina ko ng 9 am. Pero 9:18 na wala pa ring Sylvain na dumating. I guess kailangan ko munang libangin ang sarili ko. Kinuha ko ang cellphone ko at naglaro ng Mobile Legends may WiFi naman dito sa opisina ko kaya walang problema.
Laro
Laro
Laro
Laro
Hanggang may kumatok. Tumingin ako sa relo ko at nakita kong 9:38 na. Tumutok ang mga mata ko sa screen ng cellphone ko. Nanghihinayang ako dahil malapit na kaming manalo ng team ko.
Si Sylvain o Mobile Legends?
Syempre si Sylvain. Tss. -.-
Dali dali kong in-exit ang laro. Pero sayang talaga! Nakarinig ulit ako ng magkasunod na katok. Inayos ko ang upo ko, pati na rin ang polo kong medyo nalukot. At binasa ko na ang katahimikan sa pagkakataong 'yon.
"Come in." malakas kong sabi na may bakas ng ngiti sa aking mga labi.
Bumungad sa akin ang elegante niyang damit. Hanggang makita ko ang mala-anghel niyang mukha. Pero napawi ang matamis kong ngiti ng makita ko siyang matamlay at parang walang emosyon.
"Why do you look sad today Sylvain? May problema ba?" nagaalalang tanong ko. Wala naman akong ginawang masama sa kanya.
Meron pala, iniwan ko siya.
"Stop acting Nicholas! Tumigil ka na... Alam ko namang nagpapanggap ka na naman na nagaalala at may pakialam ka sa akin pero alam kong hindi!" sigaw niya halos mapuno ng sigaw niya ang buong opisina. Buti na lang sound proof ito.
"Sylvain, tinatanong lang kita. Relax."
"Relax?! Sino ang tangang mag-rerelax matapos iwan ng isang lalaking sumama sa iba 5 years ago?! At ngayon nasa harapan ko siya?! Iniwan mo ko Nicholas! Iniwan mo ko! Iniwan mo k-kam--- Iniwan mo ko!"
"May rason ako kung bakit kita iniwan!" hindi ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko sa kanya.
"May rason ka?! Ano dahil ba sa babae mo?! Si Celestine?! Pero teka nasaan na ba siya?? Iniwan mo na rin ba?? Kasi sawa ka na?!"
Hindi ko alam ang sasabihin ko, hindi pa tamang panahon para sabihin ang totoo.
"Oo! Iniwan ko siya kasi pinagsawaan ko na siya! Happy?!" sabi ko na puno ng kasinungalingan.
Sinampal niya ko. Isa iyong malakas na sampal. Namanhid ang parte ng aking mukha na sinampal niya.
Damn... It hurts...
"Fuck you Nick! Fuck you!" sigaw na sabi niya habang ang gitnang daliri niya at nakataas.
Tumingin ako sa mga mata niya at nakikita ko ang unti-unting pag-patak ng mga luha niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit dahil hindi ko alam kung mawawala pa ba siya sa piling ko. Tumagal ang ilang minuto na nakayakap ako sa kanya. Samantalang siya ay patuloy pa rin sa paghikbi nararamdaman ko ang pagkabasa ng polo ko dahil sa mga iyak niya."Shhhhh... Don't cry."
"W-Why? B-bakit mo ko iniwan?" wika niya habang unti-unting kumakalas sa pagkakayakap ko at tumingin sa akin.
Eye to eye...
"Panget ba 'ko? Kapalit-palit ba ko? Am I not enough?" patuloy pa rin siya sa pag-iyak.
I was really hurt when I saw her cry. I want to blame myself. Bakit ba ang tanga tanga ko at mas pinili kong iwan siya? Lahat naman ng nangyari ay dahil sa isang pagkakamali.
Dahil kay Celestine...
"You're enough. Sobra sobra pa nga kung tutuusin."
"T-Then W-why you left me?
A-Anong nagawa kong masama at iniwan mo ko?""Celestine." tipid kong sagot. Siya naman talaga ang may kasalanan ng lahat. Kung hindi lang ako nagpadala sa takot ko noon. Siguro may pamilya na kami ni Sylvain, kaso hindi.
"Akala ko, ikaw na Nicholas. Akala ko ikaw na ang lalaking makakasama ko habang-buhay. I thought you were my true love." she said sarcastically.
She thought I was her true love? God!
"Pero marami pa lang namamatay sa maling akala. I'm lucky tho. Hindi pa ko namatay ng umasa akong mahal mo ko." dagdag niya pa.
"Sylvain...""I'm sorry Nicholas. I tried my best. Maybe you can call me but not right now. It truly hurts as fuck. " mapakla niyang sabi at tumalikod sa akin.
I can't just lose her! Again! Not now that I have her!
Pero ayaw ko naman siya masaktan. Maybe she's right. Kailangan niya muna makapagisip-isip.
Pipihitin niya na ang door knob ng magsalita ako sa huling pagkakataon. At napahinto siya.
"Before you leave me, true love means that you care more about someone else's happiness than your own. No matter how much pain it may bring you." sabi ko. "Ginawa ko lahat iniwan kita Oo. Pero dahil sayo rin 'yon. Di mo pa siguro kailangang malaman ang dahilan pero I'll tell you soon. For now you better rest. Tatawagan na lang kita." dagdag ko.
"Okay." tipid niyang sagot pero ramdaw ko ang galit niya. Ramdam ko na napipilitan lang siya.
"Uhm, Sylvain I love you." it just slipped in my mouth! Damn it!
Narinig ko siyang may sinabi pero hindi ko na 'yon pinansin. Nakita ko na lang siyang binuksan ang pintuan at umalis na parang walang nangyari.
A/N: Hi mga Arshiebabies! Yeah, I decided to call y'all Arshiebabies. Actually pinagiisapan ko pa siya kung Arshies or Arshiebabies. What do you all think? Comment na lang kayo hehehe. This would be a super duper late update but I'll try to update more. Sa mga active and silent readers ko diyan! I really appreciate it. By the way Happy 200+ reads! Comment kayo ng marami. Magrerespond ako! I love you all. Thanks a lot.
*virtual hug*
Please vote and comment! Thank you in advance. God bless us all. <3
PS: I'm going to have a Facebook Account so you can ask me some questions I'm also going to have a group chat. I'll just inform you all!
BINABASA MO ANG
Satisfied
Romance"You know what? Let's break up. Walang mararating yang pagmamakaawa mo. Dahil kahit lumuha ka ng dugo. Hinding hindi ako babalik sayo. You're just a slut. Keep that in your mind." - Nicholas Jimenez He had the kind of face that stopped you in your t...