𝚔𝚒𝚗𝚐'𝚜 𝚠𝚘𝚖𝚊𝚗

~Chapter 05~

Хэийг өрөөлүү орсны дараа Юнги Хэримийг өөрөөсөө холдуулан

: Амтгүй юм гэх нь тэр.

Хэрим түүний хурц үгэнд эмзэглэн хариугүй нулимс нь урсах шахна.

Юнги буцан сандал дээрээ суун: Херим аа чи сая хүссэн зүйлсээ хийлээ одоо явж болох уу?

Хэрим худлаа мэдэн будилан: Юу?

Юнги: Намайг ч үнсээд Хэид ч харагдаад чиний хүсэл энэ биш гэж үү?

Юнги өөрийнх нь төлөвлөгөөг мэдсэнд улам ихээр сандран хар хөлс нь цувна.

Юнги: Херим аа бид сайн найзууд байсан нь үнэн. Би чамтай үргэлж хамт байдаг байсан минь ч үнэн. Гэхдээ энэ зөвхөн нөхөрлөл шүү дээ. Харин надад элдэв зугаа цэнгэл хөөх зав алга. Ойлгож байна уу?

Херим ягаад ч юм өөрт нь зориг орон: Тэгвэл ягаад? Хэид харагдахаасаа өмнө больж болоогүй юм??

Юнгид хүйтэн инээмсэглэл тодрон: Би зүгээр л намайг харамлах эсхийг л мэдсэн юм.

Түүний энэ хурц ширүүн хүйтэн байдалд нь өрөө нь хөлдөх шиг болж Херим чимээгүй л зогсоно.

Юнги: Одоо өрөөлүүгээ явдаа. Энэ удаад зүгээр л өнгөрье. Харин дараа нь дахин ийм зүйл давтагдвал тэр үед чи хамгийн дүргүй хүндээ эдлүүлэх болно гэж мэдээрэй гэсэр түүнийг ажлын өрөөндөө орхин гарлаа.

Херим Юнгиг гарсны дараа сөхрөн сууж түүнийг хэзээ ийм ширүүн хэрцгий болсныг гайхна. Хамтдаа сурдаг байхад хэдий чимээгүй ч үнэхээр сайн рүүхэд байсан шүү дээ.

Хэийн талаас

Өрөөндөө орж ирэн хүчээр ч болов унтах гэж хичээвч тэр хоёрын үнсэлт нүдэнд харгдаж өөрийн эрхгүй нулимс минь урсана.

Унтах гэж хичээвч ч чадахгүй байсаар үүр цайлаа. Өөрөө маань хаалга дугарах үед би орондоо орон унтсан мэт дүр эсгэлээ.

Юнги түүний хажууд хэвтэн: Унтаагүйг чинь мэдэж байна Хэи гэсээр миний чихэн дээр амьсгалаа.

Би чимээгүй хэвтсээр.

Юнгигийн гар Хэийн бэлхүүсээр орж ирэн: Убба нь чамайг гомдоох зүйл албаар хийгээгүйг мэдэж байгаа биз дэ?

Тэр намайг харсанг мэдэж байж. Гэхдээ тэр Херим гэх бүсгүйг өөрөөсөө түлээхгүй. Тэр албаар тэгж. Хогийн амьтан.

Би: Мм гэсээр түүний гарыг өөрөөсөө түлхэх гэтэл улам чанга тэврэх нь тэр.

Юнги санаа алдсаар: Өнөөдөр хамт унтацгаая