Seni İzmir'cesine sevdim

Bölüm 3

'Nasıl yani ya ? Numaranı da mı almadı ?'  diye çemkirdi bana Sümeyye.

'Hayır almadı ayrıca sokak ortasında cırlamayı kesebilirmisin ?' diye çıkıştım ona. Aradan bir kaç gün geçmişti ve ben o lanet matematik projem için yine Karşıyakaya gelmiştim. Test kitabı alma bahanesiyle babamdan biraz fazladan tırtıklamıştım ve şimdi üstüme bir şeyler bakıyordum. Sümeyye de bana eşlik ediyordu. Test kitabı işini halletmiştik bile.

'Böyle saçmalık mı olur ya ?' diyerek ofladı benim deli arkadaşım. Bir mağazaya girmeyi karar verdim bu deliye cevap vermeden önce.

'Kızım napim ? Numaramı istemedi.' diyerek gözüme kestirdiğimi elbiseyi elime aldım.

-'Sen niye onunkini almadın ?'

Pardon ? Elbiseyi birden geriye koyarak ona yöneldim. Ne dediğin farkında değildi galiba.

'Saçmalamayı ne zaman keseceksin acaba ? Ayrıca ben yeni aldatılmış bir kızım hala canım yanıyor. Yeni ilişkilere kapalıyım.'

Küçümser bir bakış attı bana.

'İyi bakalım öyle olsun ama bir daha öyle birini bulamazsın haberin olsun.'

Ona dilimi çıkardıktan sonra etrafımdaki giysilere devam baktım. Zor beğenen bir insan olduğum için elim boş çıktım oradan. Sümeyye hala o konuya takılı kalmıştı. Bana bir şey demesede sessizce kendi kendine mırıldandığını duyabiliyordum. Çarşıdan çıkmıştık, Sokakların arasında gezerken dayanamadı ve en sonunda patladı benimki.

'Peki bir daha nerede görüşeceksiniz? '

-'Bir daha diye bir şey olm-'

Cümlemi bitirememiştim çünkü angutun biri arabasıyla az kalsın bana çarpıyordu. Ağzımdan küçük bir çığlık çıkmıştı ve ben dona kalmıştım. Araba ani firen yaptığı için lastikleri gıcırdamıştı.

'Kardeşim önüne baksana!!' diye birden çemkiri vermiştim. Aptala bak ya. Beni öldürecekti. O arada Sümeyye yanıma uçmuştu. Yüzünde endişe vardı.

'Asıl sen önüne bak manyak! Arabamı çizecektin.' dedi bay angut ve arabadan indi. Tam ne diyor lan bu diye düşünürken yeniden dona kaldım. Hem sinir hem şaşkınlık vücudum da birleşmişti. Yok artık!

' Fulya? '

Ya bu gerçek olamaz, olmamalı, niye oldu?

'Olamaz ya!'

-'Naber huysuz.'

Evet bu oydu. Bana yine huysuz diye sesleniyordu. Bunu duyan da beni gerçekten huysuz sanacaktı halbuki ben bir meleğim. Tamam kara melekte olabilir illaki iyi melek olmam gerekmiyor ya. Sümeyye bana şaşkın bakışlar fırlatırken ben kafamı duvara sürtüp kıvılcım çıkarmak istiyordum.

'Hayırdır beni özlemedin mi ?'

Yüzünde her zaman ki o muzip gülümsemesi vardı.

'Gerizekalı beni öldürüyordun az kalsın.' diyerek üstüne yürüdüm ve göğüsünü yumruklamaya başladım. Sinirim yine kabarmıştı.

'Öldün mü peki ?' dedi bay angut ve ellerimi tuttu. Şaka mi yapıyordu bu ?

'Ya sen ne tür bir manyaksın ? Niye hep karışma çıkıyorsun ?'

-'Karşına çıkmam hoşuna gitmiyor sanki.' dedi ve yine sırıttı. Sinirim kabardıkça kabarıyordu.

'Bırak !' dedim ve hızlıca ellerimi çekmeye çalıştım. Dediğim gibi sadece çalıştım. Angutcum yine sıkı sıkı tutuyordu.