AŞKTAN GEÇMEK..

* BENİ SENSİZ BIRAKTIN*

Sen...Yine bırakıp gittin beni. Yine ateşin içine attın canım dediğin insanı. Hiç düşünmedin mi beni ? Hadi beni bırak hiç mi biz olmadık. Hiç mi sevmedin sahiden beni? Bizi ?? Sen sadece beni bırakmadın. Sen beni karanlık gecelere bıraktın. Ben sende doluya tutulmuştum. Sen oldukça zarar görmüyordum. Ama sen gittin. Ve o dolu taneleri birer birer gözlerimden kalbime aktı. O dolu taneleri sıkıştırdı kalbimi. Sen diye çarpan kalbim sen olmadan durdu sanki. Ama ben sana kızgın değilim.  Asla . Sana sitem de etmiyorum. Edemem de . Çünkü sen de sevdin.  Bırakıp gittin ama yine de sevdin . Belki de severek zorla gittin. Ama sen basitçe giderken arkanda bir yaralı, bir ölü bıraktın. Ben sen yanımdayken nefes alırken senin yokluğunda alamadım adı nefes olan şeyi. Ne olduğunu unuttum. Sadece sen olduğunda yaşayabildim ben. Biz çok çektik aşktan. Biz  kaç defa öldük ama sonra yeniden doğduk Anka kuşu gibi aşkımızın küllerinden. Sen olmadıkça ben hiçbir yarına çıkamadım. Ben hep beni bıraktığın dünde kaldım.
O anda. O hisle....
Her gece gözyaşlarım gözlerimden hücum ederken sen sadece gülüp geçtin. Sahi bu kadar kolay mıydı senin için?. Ben ağaçta küçük,cılız bir yaprakken sen beni vurduğun rüzgarla uçurdun. Yerle bir ettin. Ben sana hep inandım. Güvendim. Sana olan inancım hiçbir zaman dinmedi. Ben hep senin olarak kaldım. Ve öyle de kalacağım. Sen olmasan da ben hep seninim. Yanında seninle olamasam da kalbinleyim. İnan seni o kadar çok özlüyorum ki. Attığım her adımda aklıma o güzel gözlerin geliyor.  Hani her gülülümsediğinde kısılan,minik gözlerin...
Birbirimize bakıp yok olup giderken,gözlerimi açıp kapattığımda yoktun. Çünkü gitmiştin. Ben seni hiç gitmedin olarak gördüm. Sanki hep yanımdaymışcasına. Sensizlik beni bitirirken hiç kimse anlamaya çalışmadı beni. Bende sadece sustum soranlara. Güçlü durmaya çalıştım. 'Bak yıkılmadım sensiz de ayaktayım' görünüşü yaratmak istedim insanların gözünde.Ama başarabildim mi bilmiyorum. Ben sen gideliden beri hiçbir şey bilmiyorum. Hergün,her saat,her dakika birbirini kovalayan akrep ve yelkovan sanki durmuştu. Zaman kavramı işte o an bitmişti benim için. Senin beni bıraktığın gün..Eğer bir gün görüşürsek bir yerde,  tesadüfen de olsa görürsem seni bir yerlerde hiç düşünmeden dolardım kollarımı boynuna. İçime çekerdim yıllarca hasret olduğum kokunu. Sonra huzuru bulduğum göğsüne yaslardım başımı. Gözlerinin içine baka baka 'seni seviyorum'lara boğardım kalbini. Ve sonra tekrar yüzüne bakıp artık birleştirirdim ruhlarımızı tek bedende. Yok olasıya kadar hemde...