bruce ve kurtarıcım yanıma geliyor
dediklerine göre ortamın ışığı loş olmasına rağmen bana çok parlak gelebilirmiş
görebileceksem umursamadığımı söylüyorum
sırasıyla gözlerimi açıyorlar
ışığa alıştığımda yanımdaki iki kişiye bakıyorum
kurtarıcımı anında fark ediyorum
boğazımdan bir hıçkırık koparken ona sarılıyorum
boynumdan kokumu içine çekerken o da ağlamaya başlıyor
görebiliyorum
'sen benim kahramanımsın' diyorum
daha da çok ağlamaya başlıyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
laoch || stony
Short Story'bana baktın gözlerinle ıssız ufka dek anılardan yıkanmış gözlerinle bana baktın saf unutuş olan gözlerinle bana baktın üzerinden belleğin başıboş nakaratlar üzerinden solmuş güller üzerinden aldanmış mutluluklar üzerinden yürürlükten kalkmış günler...
