Chapter 7:Sign

75 23 31
                                    

AUTHOR'S POV

Minsan huwag nating ibigay ang buong pagmamahal sa taong minamahal dahil sa huli masasaktan tayo ng buong-buo.

Pero kung tinirahan mo ang sarili mo ng pagmamahal maaari tayong mamulat sa pagdating ng panahon na kailangan din pala ng pagbangon upang patunayan ang tama.

Na walang permanente sa buhay.
Na walang taong hindi nasasaktan.
Na walang sinu man ang hindi marunong magmahal.

___________________________________

ZOEY'S POV

And we're now malapit sa office ni Boss Ken

Unti-unti naming tinatahak ang makabuluhang araw ng Valentines Day.

The place is very peaceful pero parang kakaiba today.
I'm doubtful of the sign I used to see.
The dried leaves of the greenest tree are falling down by the playfull air.

The dried leaves of the greenest tree are falling down by the playfull air

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


I feel like I'm in the loneliest place.

The sun was eaten by the saddest clouds that are meant to cry afterwards.

Then suddenly I take a deep breath while holding the gift that made me nervous.

"Hoy kanina kapa nakatunganga diyan!Diba we need to surprise Ken"

Hindi ko siya sinagot and I don't know what happen kasi parang kanina lang I was in the moment full of excitement but suddenly its like I wish nothing but a rest.

"Pero,kaya to!"

"Oh anu na?Beb anu ba?Kanina kapang ganyan eh.Umuwi nalang tayo."

Nang narinig ko ang sinabi ni Liam parang nabuhayan ako at nagising sa nakatulalang ganap.

"No,we need to surprise him,I want to see my boss smiling"

May Sweldo Ang Mga Paasa #PrimoAwards2018Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon