The one that I Lost

Patuloy umuunlad ang bawat bansa sa mundo. Patuloy din umaangat ang paggamit ng mga technolohiya sa mundo. Pero may isang bansa na mas umaangat pa sa ibang mga bansa ito ang bansang Philippines.

Ang bansang Philippines ay merong magagaling na mga doctor. Umunlad sila dahil sa pagagamot sa mga taong na may malulubhang sakit. Sa lahat ng sakit na yon merong isang expertong doktor ang utak ng pagagamot na yon at Siya ay si....

~~~~~~~~~~~

Toot toot toot~

Patuloy parin ang pagtunog ng heart rate monitor sa kanyang tabi. Di ko alam kung tuloy-tuloy ang pagtunog o maririnig ba namin ang mahabang pagtunog niyan.

Kasalanan ko to eh. Kung pinigilan ko siya nun!! Kung sumama ako sa kanya nun!! Kung!!! Ughhhh

"Jacob!!!"

Nagising ako sa aking katinuan nang di nanamamalayan nagwawala na pala ako rito.

"Di mo kasalan kung bakit nagkacoma si sheryl" lumapit sa akin si mama at pinaupo ako sa upuan. At ipinakalma ako.

"Anak, huwag mong sisihin ang sarili mo kung bakit nagging biktima si sheryl sa isang plane crush" nagseryoso ang aking mukha nung maalala ko nanaman ang nangyari nung nadala siya sa hospital.

Basang-basa at ginaw na ginaw ang katawan niya. Napakacritical ang sitwasyon niya. Ang mas malala, she has a tumour at her brain.

This is all my fault.

Kung pinansin ko siya!! Kung itinigil ko ang pagdodoktor ko!! Kung tiniggil ko ang pagiging isang maggaling na doktor at ibinigay ko sa kanya ang aking oras hindi magkakacoma si Sheryl!!

Lahat ginawa ko para lang gumaling ang ibang tao pero bakit ganitooo!! Ginawa ko na ang lahat hindi parin gumigising si Sheryl!!

Ganito ba ang balik sa akin sa pagiging magaling na doktor. Na sarili kong mahal di ko magamot ang kanyang sakit?!?!

May nagpahid ng aking luha sa aking mukha at hinahagod ang aking likod para lamang pakalmahin ako. Di ko na namalayan na nandito si mama.

Tiningnan ko kung saan nakahiga si sheryl at huminga ng malalim.

"Sheryl makakaya natin to. Sheryl wag mo muna ako iiwan ha, marami pa akong pangakong hindi ko pa naiibigay sayo. Gumising ka na jan.. pupunta pa tayo dun sa korea diba? Gusto mo makita yung idol mo don diba? Pupunta tayong concert ng mga idol mo. Bibili na ako ng ticket. Gising ka na diyan plss." Paghagulgol kong pananalita sa kanya. May saysay ba tong pinagsasabi ko?

Huminga ako ng malalim at tumayo na sa aking inuupuan at napatingin kay mama. Kita ko sa kanyang mga mata nagaalala na naman siya sa akin.

Ngumiti nalang ako para mapakita sa kanya na okay ako na kaya ko pa, para wag na siyang magalala. Niyakap niya ako at alam ko na nagaalala parin siya sa akin, sa sitwasyon namin. Basta malalagpasan namin ito.

~~~~

"Sir you are invited to a conference at 12 noon sir and you will operate to Ms. Delejandre for her heart surgery. There will be doctors who will watch you to operate her heart" the assistant doctor said to me.

I'm listening to what she say but i don't care. I need to review sheryl's condition and the tumour is spreading fast at her brain ang I'm not sure if it is still a tumour. I need to concentrate at her first. It is very differrent from the tumour that I knew.

"Give it all to Doctor Alexander the things that i will do today. This is my command now do your job" i stated.

"Sir they wanted you to do the the heart surgery on her" mahinang pagsasabi ng assistant doctor ko.