" chemistry definitionေတြကလည္း
ခက္လိုက္တာဟာ
ငါက်က္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္႐ွိၿပီ"စာေရးခံုကို ပ်င္းရိေလးတြဲစြာေက်ာမွီလ်က္
္ထိုင္ေနကာၿငီးၿငီးညဴညဴ ေျပာလိုက္မိသည္။
ပံုဆြဲရမည္ဆိုလ်ွင္ ပန္းပြင့္ပံုကိုပင္ အခ်ိဳးက်စြာ
မဆြဲႏိုင္ေသာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုသိ၍ စာက်က္ရမွာပ်င္းေသာ္ျငား ေဘာဂဘာသာတြဲကိုသာ
ယူျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာမ်ားကိုစိတ္ဝင္စားသေလာက္ chemistryႏွင့္ physic ဘာသာကိုေတာ့ျဖင့္ အရမ္းေၾကာက္မိသည္။
ယခုေန႔လယ္ထမင္းစားေက်ာင္းတက္လ်ွင္
တက္ခ်င္း ပထမစာသင္ခ်ိန္မွာ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားမႈအားအနည္းဆံုးျဖစ္တဲ့chemistryခ်ိန္ပင္။
အေျခအေနအခ်ိန္အခါသင့္လိုက္ပံုမွာလည္း
ထမင္းစားၿပီးခါစအခ်ိန္ျဖစ္ေလေတာ့ ဆရာမက မည္သို႔ပင္အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ႏွင့္ပင္
သင္ျပေနပါေစ။ေနာက္ဆံုးအတန္းတြင္ထိုင္ေသာကိုယ့္မွာကစာေရးခံုႏွင့္နဖူးျပင္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ထိကပ္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္အေလးျပဳရသည္မွာလည္းေန႔တိုင္းပင္။
မေန႔ကလည္း သ႐ုပ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္
အိပ္ငိုက္ေန၍ ဆရာမကေခၚ၍သတိေပးခံရ
ေသးသည္။ဒီေန႔ေတာ့ မအိပ္ငိုက္ေအာင္လို႔ ထမင္းခ်ိဳင့္ပင္ေလ်ွာ့၍ထုတ္လာခဲ့မိသည္။ ဗိုက္ေလးလ်ွင္ပို၍အိပ္ငိုက္ေနမည္ေလ။
စာေမးပြဲလည္းနီးၿပီျဖစ္၍ အနည္းဆံုးေတာ့ ႏွစ္ခါျပန္၍မေျဖရေလေအာင္ ေအာင္မွတ္ဖိုးေလာက္ေတာ့ရေအာင္လိုက္မွတ္ရဦးေပမည္။
"စာအုပ္ႀကီးကိုင္ၿပီး စာမက်က္ဘဲ
ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
"အင္..."
ေရခဲတံုးမ ေဒၚသီရိေမးလာမွပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အေတြးလြန္ေနမွန္းသတိထားမိသြားသည္။ အလိုလိုမွစာေတြမရေသးလို႔ စိတ္ေတြညစ္ေနပါသည္ဆိုကာမွ
"မုန္ဖိုးေတာင္းေကာင္းေအာင္လို႔ေပါ့ဟာ ဟ..ဟ"
မိေက်ာ့၏ထံုးစံအတိုင္း အနည္းငယ္ ကလိကလိျဖစ္ေအာင္စတတ္သည္မွာလည္းေဖ်ာက္ဖ်က္ေပး၍မရေသာ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုပင္။ သို႔ေသာ္
ကိုယ့္အဖြဲ႔ထဲမွလူမ်ားကိုသာေရြးကာ စေနာက္တတ္သည္ကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မလိုပင္။
မဟုတ္လ်ွင္ေတာ့ အစေကာင္းေသာသူႏွင့္ စိတ္ဆတ္ေသာကိုယ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ရြာသူမ်ားအေျပာခံထိေတာ့မည္။
"ေတာင္..ေတာင္.....ေတာင္..ေတာင္"
"ေက်ာင္းေတာင္တက္ၿပီ"
ေန႔လယ္ပိုင္း ေက်ာင္းတက္သံေခ်ာင္းေခါက္သံ
ၾကား၍ စာေရးခံုကို ေက်ာကပ္ကာမွီထိုင္ေနရာမွ
ေ႐ွ႕သို႔ျပန္လွည့္လိုက္စဥ္ အတန္းေ႐ွ႕ေကာ္ရစ္တာမွ သူခိုးလူမိသကဲ့သို႔ဖ်တ္ခနဲေျပးထြက္သြားေသာအရိပ္တစ္ခုကို မ်က္ဝန္းေထာင့္မွေတြ႔လိုက္ရသည္။
" အဲဒါေမယြန္းစံ မဟုတ္လား"
YOU ARE READING
First And Last Love
Teen Fictionဒီficမွာေရးတာေလးေတြရဲ႕ ၈၀%ကtrueပါေနာ္ က်န္တာေတြက ဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္ေအာင္ နည္းနည္းပါးပါးပဲျဖည့္ထားတာပါ