Eve gittiginde çoktan yüzlerce fotoğraf,durumlar begenilmis farkli sitelerden takip etmeye başlanmıştı bile.Zaman geçmek bilmiyordu.İse gitmek icin sabirsızlanacağını aklinin ucundan bile geçirmezdi oysaki.Şimdi ise fotograflariyla yetinmeliydi.Kendinden geçmisti sanki.Kendini düşünemiyordu her yerde Rana vardı sanki.Kitap okumaya çalışıyor.Ama harfler karışıyor ve sanki kitapta Rana'dan başka kelime yokmus gibi bir hal alıyordu.Hava programını,yarışma programını,haber programını o sunuyor hatta ve hatta maçtada spikerlik görevini o yapıyordu sanki.Sesi kulağından kokusu burnundan ve gözleri gözünün önünden hiç gitmiyordu.Sanki aralarında kilometrelerce mesafe yokmus gibi hissediyordu Rüzgar.Oysaki kendine söz vermisti birdaha güvenmek yoktu.Kimseyi sevmek yoktu birdaha.Ama verdigi sözü saçma buluyordu belkide kendini bu sekilde tatmin ediyordu.Oncekileri sevmemistimki diyordu.Heves oldugunu yeni yeni anliyordu.Kendine tekrardan kiziyordu aptallık etmişti.Ranaya ne diyecekti Seni Seviyorum mu? Hayır.Ya sana güveniyorum.Berbat bir fikirdi bu bunu kendide biliyordu.Nasil hitap edecekti ona.Bunlari dusunurken cok iyi biliyordu ona nasil hitap edecegini.'Rana Hanım'...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HERŞEY YOLUNDA
Short StoryRüzgar hayatın akışına kapılmışken bir kadınla tanışır.Ya onunla devam edecektir yolaya da herşey gene sarpasaracaktı.Başarabilecekmiydi hayatinin aşkını elde etmeyi.Bu kapının anahtarını bulabilecekmiydi acaba..
