Chapter 88 ♦ soonhoon

~1~

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━★✼☆｡
ㅡThird Person'sㅡ

"Wah! Ang galing mo talaga mag-isip ng plot Jihoon!"

"Thank you hyung! Seoks may project na tayo!"

"Project lang, walang tayo."

"Ay gumaganon si koya? Edi wow."

Tumawa nang mahina si Jihoon habang pinapanood ang kanyang dalawang kaibigan. Humingi kasi sina Seokmin at Seungkwan ng tulong para sa project nila sa English which is gumawa ng isang short story. At dahil hindi na niya natiis ang dalawa, ginawan niya ng buod yung proyekto nila.

The summary he wrote is about someone who hates his life until he met the person who didn't expect to change his view. Syempre, hindi niya ito sinulat in English.

Sila na raw ang bahalang mag-translate.

O ipatranslate na lang daw nila sa crush ni Seungkwan na kaibigan lang ang turing sa kanya.

How sad.

"Grabe hyung. Ano pa ba hindi mo kayang gawin? Magaling ka kumanta, sumayaw, magcompose, maggitara, magpiano, magdrums, manghampas, manakit, brutal kaㅡ"

"Hindi niya kayang maging matangkad." Pagputol ni Seungkwan na halatang nagpipigil ng tawa. Umiling si Jihoon at sinamaan ng tingin ang dalawang kasama niya ngayon sa canteen. Binawi niya ang yellow pad na hawak-hawak ni Seokmin.

"Ginawan na nga kayo ng storya tas manlalait pa kayo?!"

"Sorry na hyung! Joke lang 'yon." Sabi ni Seokmin bago kunin ulit ang yellow pad kung saan nakasulat ang buod na ginawa ni Jihoon.

Other than being a singer and composer at their school, minsan na ring siyang nagsusulat ng short stories para sa weekly school page ng Healing University. Gaya nga ng sinabi ni Seokmin, ano pa ba ang hindi niya kayang gawin?

Simple. Hindi niya kaya maging matangkad.

"Hoon, sino ba itong si Kwon Soonyoung?" Tanong ni Seokmin matapos basahin ang buod ang ginawa ng kaniyang kaibigan.

"Napapansin ko kasi sa tuwing gumagawa ka ng draft, palaging napapabilang pangalan niya."

Ngumiti nang bahagya si Jihoon. "Wala lang 'yan. Naaakit lang ako sa pangalan niya."

"Eh bakit halos lahat ng sinusulat mo palaging sad endings?" Seungkwan asked as he took a bite from his burger. Nasa canteen sila ngayon dahil lunch break. "Kung hindi sad ending, open ending naman. Uso ang happy ending beh."

"Uso rin ang salitang cliche, Kwan." Sagot ni Jihoon sa kanya. "Hindi naman kasi lahat natatapos sa happy ending."