I thought I was strong, only to find out that I was not.
I was actually numb...
Akala ko, since di ko maramdaman yung sakit. Na okay parin okay sa kabila ng lahat ay strong na ko. Hindi pala.
The truth is that manhid na pala ako na di ko man lang alam.
Nasanay na ako sa lahat ng bagay na nakakasakit kaya parang wala na sakin ngayon.
May times din na di ko na nararamdaman kung ano ba yung dapat mararamdaman sa isang sitwasyon.
Being strong is different from being numb.
Kasi pag matapang ka talaga, you know how to face your feelings but when your numb? No...hahha you won't even know what "feelings" are.
Anyways salamat nga pala. Salamat sa taong pinahantong ako hanggang dito sa punto na to. To the point where i can no longer feel, thank you.
Thank you dahil wala na akong maramdaman.
