*Μου είπες πως λάτρευες το σκοτάδι και ξαφνικά έχασα το φως μου. Μεταμορφώθηκα σε μία μάζα σώματος χωρίς ουσία για ζωή. Μα έγινα αυτό που λάτρευες, μία ψυχή γεμάτη πόνο. Έχασα εμένα για να βρω εσένα. Θαρρούσα πως είχα βρει τον έρωτα της ζωής μου, εκείνον που θα λάτρευα και στις πιο άσχημες μέρες του. Αυτό έγινε, λάτρεψα τις αδυναμίες, τα μειονεκτήματα, τα λάθη του. Τα αγάπησα με τον δικό μου μοναδικό τρόπο αλλά δεν είχα καταλάβει πώς αυτά ήταν που με τράβαγαν σε εκείνον. Ο τρόπος που κράταγε το τσιγάρο, παρόλο που το μισούσα με έκανε να το αγαπήσω γιατί ήταν κάτι δικό του, ήταν η ρουτίνα του. Κάποτε ήλπιζα πώς θα γίνω και εγώ η καθημερινότητα του, ότι θα με λάτρευε και εμένα όσο εκείνο το πακέτο με τα τσιγάρα. Ποτέ δεν έγινε αυτό. Κατάφερε μέσα σε μήνες να ταράξει τον εσωτερικό μου κόσμο με αμέτρητους τρόπους, κάποιοι ήταν άπλοι και άλλοι περίπλοκοι, κάποιους τους γούσταρα άλλους τους μίσησα. Πάντα όμως τον έλκυε αυτό το συναίσθημα που μου προκαλούσε,ήταν σαν να είχε την ανάγκη να τραφεί από εκείνο και εγώ τον άφηνα. Τον άφησα να πάρει αυτό που ήθελε χωρίς να αντισταθώ. Όσο ήμουν μαζί του ποτέ δεν σκέφτηκα το καλό μου, πάντα γινόμουν αυτό που ήθελε όσο καταστροφικό και αν ήταν. Για εκείνον καταστράφηκα και άμα μου δινόταν η ευκαιρία θα το ξανά έκανα, γιατί για εμένα εκείνος ήταν ο ένας που αγάπησα, ο ένας που θα πέθαινα για αυτόν.
* Σε εκείνη…, που όσες πληγές και αν της άνοιξα δεν έπαψε να μ’αγαπά
*Με συνάντησες στη φάση που οι φίλοι μου με κράζαν που δε μιλάω, που σηκώνομαι και φεύγω δίχως να τους πω που πάω,που είδες τόση απογοήτευση στα μάτια μου μέσα, που αναρωτήθηκες τι γίνεται όταν σπάω...
*Άνθρωποι.
Στην ζωη σου θα γνωρίσεις πολλα ατομα,αλλα λιγα θα αξίζουν και θα μείνουν.Θα υπάρξουν ατομα που η χημεία σας θα σε μαγεψει μα προσεχε μην εισαι μονο εσυ αυτος που μαγευτηκε.Ειναι και αυτα τα μερικά ατομα που από την στιγμή που αρχίσατε να μιλατε σας βοηθησαν να βγείτε απο μια δύσκολη περίοδο και να δείτε αλλιως τα πράγματα μα πια δεν ειναι εδώ.Και δεν ξέρω αν αυτο ποναει περισσότερο το γεγονος ότι δεν είναι εδω ή το γεγονος οτι δεν νοιαζονται πια για το αν είσαι παλι σε μια δυσκολη περιοδο.Ισως εχει περάσει πολυς καιρός που να σου δειξαν οτι νοιαζονται.Ενω εσυ σκέφτεσαι το αν είναι καλα καθε μερα.Μερικά ατομα τα θυμάσαι στα καλα τους…θυμασαι απλα ωραιες στιγμές..μα δυστυχώς δεν μπορεις να δημιουργήσεις αλλες είτε επειδή σε εμποδίζουν οι συνθηκες ή ειτε επειδη δεν σε αφηνουν αυτα.
