Escaped 39. II

8.4K 123 3
                                    


Escaped 39. II

Sana may superpowers ako. Sana kaya kong pahintuin yung oras ng maka takbo ako at makatakas dito. Sana kaya kong mag teleport para pag pikit ko iisipin ko lang na nasa malayong lugar ako tapos pag dilat ko nasa ibang lugar na ako. Sana may kakayahan akong mag bukas ng ibang demensyon ng sa ganon magawa kong buksan ang lupa at mag palamon.

But I guess ang kagandahan ko ay pang lupa lang. Kaya hindi ako biniyayaan ng mga ganung kapangyarihan. Okay lang maganda parin naman ako sa mata ni Stephen.

And the truth is I was so closed to passing out. I need a drink Gosh. Nanginginig yungmga kamay ko na kinuha yung wine glass ni Stephen at yun ang ininom ko.

"Babe?" Naibuga ko bigla yung wine ng biglang sumulpot si Stephen. Agad kong pinunasan yung bibig ko at yung mga naikalat ko dahil sa pag buga ko ng wine. Patuloy parin ang ubo ko at nag-aalalang pinat ni Stephen yung likod ko.

"What happened? Mom?!" worried na tanong ni Stephen sa mom niya na naunang dumating kesa sa kaniya. I just waved my hands in frot of Stephen to tell him that he should'nt worry and that I'm fine.

"Iha here drink this? Are you okay? I didn't know what happened one moment they we're talking seriously and I called your dad then she drink the wine in hurry and you startled her" nag aalalang sabi ng mom ni Stephen.

I can't even look at her in the eyes. Kabadong kabado ako. Anong narinig nya? Pano kung narinig nya? Anong gagawin ko? May gagawin ba ako? Idedeny ko ba? Aaminin ko? Anong gagawin ko?

Stephen continued to pat my back to ease my cough. Sumimangot sya lalo at humarap sa dad nya.

"Iniwan ko lang saglit yung girlfriend ko not even a full 10 minutes pag balik ko hindi na sya makahinga? What did you do dad?"glare nya sa dad nya but his dad slipped back his business face on. Wala na yung soft gaze niya kanina and again he was wearing his scary wicked smile.

"S-ste-phen"glare ko sa kanya in between my coughs. It will not be good to create a scene hear and he knows it. He just sighed and his looks told me that this talk is not yet done and we'll continue this later I just nodded at him.

"Oh I'm so sorry dear I guess it's my fault. Nasa kalagitnaan kayo ng masimsimang pag uusap and I suddenly showed up I didn't mean to startle you." Concern na sabi ng mom ni Stephen. Inabot ko na yung water na pinapainom niya sakin and discretely I sneak a peek on her face gauging her reactions. Normal parin naman no trace kung narinig ba nya ang pinag uusapan namin. Nung napatingin ako sa dad ni stephen he's just looking at me with the same blank face. Now I know why this man is so successful he's not only intimidating but hes good at putting masks too that unnerves people ng mapatingin ako kay Stephen he's got a curious look but nonetheless no clue at what's going on.

" I'm sorry to interrupt Mr. and Mrs. Roberts but you need to go the backstage now you'll be making your speech in about 5 mins" an event organizer suddenly showed up and both of Stephen's parent stood up and followed her.

"We'll be back my dears" sabi ni Ms. Loisa and we both nodded ng makalayo na sila I was able to breath easily.

"Ano bang pinaguusapan nyo?" Wonder nya and for the second time na ibuga ko nnaman yung iniinom kong tubig kaya lang ngayon sa muka ni Stephen. Strike 2.

"Oh my God! I'm so sorry !" Agad kong apologize at pinunasan yung face nya ng panyo ko hanggang sa neck and suit nya na natalsikan din all the while he was gritting his teeth and he's not even opening his eyes. I cringed. Oh damn.

Sabi ko na nga ba papalpak ako. Sabi ko na nga ba. Ang clumsy clumsy ko.

"I'm sorry baby galit ka ba? Sorry naman talaga oh. Promise di ko yun sinasadya. Nagkalat lang talaga yung mga nerves ko alam mo namang may pagka-shunga ako pag kinakabahan. Promise di ko talaga intensyon na dumihan ka! Wag kang mag alala gwapo ka parin naman para sakin tubig lang naman naibuga ko at alam kong kadiri pero matagal mo naman ng natikman yung laway ko anyway lumalayo na tayo sa sinasabi ko basta. Wag ka namang magalit sakin I'm really sorry. Sabi ko na nga ba hindi ko mapipigilang di gumawa ng ikapapalpak ko lagi nalang ako pumapalpak napaka clumsy ko talaga. Im such a shame kasama im so so so sorry gusto mo ba umalis na ako . Aalis na ako! Tama yun dapat kong gawin nakakahiya im s—" i was cut off by his lips.

The Escaped Heiress ( Completed )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon