Yağmurlu bir hafta sonuna uyandım pek güzel geçmicek havadan hissettiğim bu hislerime güvenirim ben kuvvetli olduğuna inanırım gerçi kuvvetli olmasada ortada yine kötü bir gün olacağı çünkü henüz iyi giden bir şey olmadı hayatımda Burak dışında, Burak benim platonik aşkım aynı zamanda arkadaşım gerçi açılmamış duygular var ortada belki oda bana karşı boş değildir. Şimdilik belki böylesi daha iyidir. Annemin kapı tıklatması ile başladı maraton
_Elâcım Gonca geldi bak istersen kapıda
_ Tamam Anne
Nasıl unuturum bugünü Gonca öldürücek beni Gonca benim en yakın arkadaşımdı aynı zamanda Burakla kuzendiler onunla okula gidicektik basket maçı vardı Mertlerin Mert Goncanın sevgilisi çok tatlı ve çok aşık iki zır deli desem bence tam uyar çünkü yaptıklarına bazen hayran bazen hayret ediyorum ama her zaman diyorum Mertten iyi bir tip bulabilirdi diye
_ Gelsene içeri
_ İnanmıyorum sana Elâ yeni uyandım deme sakın bana
_ Şeeyy sanırım halim ele veriyor beni konuşmama hakkımı kullanıyorum
_ Ahh Elâ ahhh
_ Girsene beklersin beni giyinirim çıkarız hemen
_Gonca kızım Elâ ile kahvaltıya gel
_ Anne bizim çıkmamız lazım
_ Teşekkürler Nuray teyze ben yemiştim zaten
Apar topar giyinmeye koyuldum saçlarım uzundu o zamanlar hem de baya uzun şekile girmesi zor oluyordu o yüzden duş sonrası maşalardım mor elbisemi giydim Burak çok yakıştırırdı bana bu rengi o yüzden bende mor sever giyer oldum kırmızı rujumu da sürdüm işte hazırım diyince Gonca yine mi mor diyip gülümsedi evden çıkıp yürüdük tramvay durağına ıslanmamak için şemsiyeleri almıştık fakat bardaktan boşalırcasına yağan yağmur bile keyfimi kaçırmamalıydı hemen atladık tramvaya anca 15 dakika sonra varmıştık okula yol boyu söylendi canım arkadaşım bense haksız olduğumdan susabildim duymuyordum bile onu çünkü çok heyecanlıydım Burak bizim okulda değildi o yüzden onu pek göremiyordum nerdeyse iki hafta olacaktı görmeyeli düşünmekten Goncanın her dediğine ya geçiştirerek evet diyor yada ses etmiyordum
_ Kızım geldik insene
_ Hıı aa tamam tamam
_ Hey Allahım iyi misin
_ Olanları biliyorsun bir de malum Burak olunca işin içinde bugün
_ Aptal aşık der bir de bana
_ E kimin arkadaşıyız
Okula gelmiştik baya kalabalıktı kapalı spor salonu hiç bu kadar ummuyordum bi yandan normal iki okul maçı yalnız Mert ile Burak aynı takımda değildi tabiki kendi okulumuzun safında durucaktık ama Burak hamle yapınca da kendimi zor tutuyordum ilk yarı berabere bitti berra ile sedefte izleyiciler arasındaydı bana bakıp sinsi gülüşlerine devam ediyordu
_ Aldırma şu salağa
_ Aldırdığımı da nerden çıkardın
_ Onları gördüğünden beri moralin bozukta ondan en başından dedim sana bu kıza selam vermen bile hataydı bırak arkadaş olmayı
_ Nerden bilebilirdim Gonca kimin aklına gelir ki yaptıkları
İkinci yarıda top Burağın gözüne çarpınca bende şimşekler çaktı yerimde duramaz oldum Burak aniden sırt üstü yere çakıldı. Gonca ile çıkıp yanına koşturduk oyuna ara verildi. Burağın gözü morarmıştı tek gözü açılmıyordu bir de tedbir amaçlı beyin emarı için hastaneye götürüldü bizde arkasından gittik Goncayla kalbim yerinden çıkıcak gibi çarpıyordu böyle şeylere gelemiyor aniden fenalaşabiliyordum bunun için defalarca doktora gittik ama birşey bulunamamıştı canım yanıyor ve endişe içindeydim gözüne bakmaya kıyamadığım adamın gözü açılmicak derecede morarmıştı Doktor birşey olmadığını ama ilk 24 saat içinde müşhade altında kalması veya dikkat edilmesi gerek dedi beyin kanaması için bi tedbir idi ailesi de oğullarını izlemeye geldiklerinden onlarda olay anında spor salonundaydılar aniden fırlayıp babası hastaneye getirmişti burakla bizleri tek çocuktu burak o yüzden fazla değerliydi herkesin ailesince çocuğu değerlidir. Ben istisnai bir durumum o ayrı bize gerek kalmamış bi hayli geç olmadan da gitmemiz gerekmişti aklım da kalbimde o odada Burakla kalmıştı.
Burak,kumral uzun boylu elâ gözlüydü, hep hayal etmişimdir, gözlerinde ismimi barındırıdığı gibi kalbinde aşkımı beni barındırabilişini neden olmasındı.Bana aşk ile bakışı kulağa bile hoş geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elâ (Kitap olma yolunda ondan kısa bölümler)
ChickLitGökyüzü kadar maviydi hayallerim umutlarımda bi o kadar pembeydi merhaba ben ela sevilmemiş bir ailenin hiç sevilmemiş bi bireyiydim doğuştan delikti kalbim hayallerim gibi rutin bi umutla devam eden hayatımın hayallerini yıkan ilker oysa ne büyü...