THE BOY WHO CAN'T SAY GOODBYE AND THE BOY WHO CAN'T LEAVE

အပိုင္​း(၂)[Z+U]

Zawgyi

မနက္​က ဘူတာရံုမွာ ျဖစ္​ခဲ့တဲ့အ​ေၾကာင္​းကို ဆက္​တိုက္​ဆိုသလိုစဥ္​းစား​ေနမိသည္​။ စိတ္​ထဲက ထုတ္​ထား​ေပမဲ့လည္​း အလုပ္​လုပ္​​ေနရင္​းနဲ႔ပင္​ ​ေခါင္​းထဲ၀င္​လာ​ေလသည္​။ အျမဲသလို ထိုသူသည္​မ​ေျပာင္​းလဲခဲ့။
စိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေနရဲ႕လည္​း မသိ အနည္​းငယ္​ ခႏၶာကိုယ္​က
ျပည္​့​လာ​ေလသည္​။ က်န္​သည္​က​ေတာ့ လြန္​ခဲ့သည္​့
အခ်ိန္​အတိုင္​းကပင္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ကသာ လူ႐ုပ္​မထြက္​​ေတာ့တာ သူက​ေတာ့ သားသားနားနားပင္​။ ပို၍ ၾကည္​့​ေကာင္​း​ေန​ေသးသည္​။

"မန္​​ေနဂ်ာႀကီး!"

အ​ေတြးကမာၻက​ေန အိမ္​မက္​ထဲကထလာတဲ့လူလိုလို ​ေရႊ​ေပ်ာက္​တဲ့လူလို အလန္​႔တၾကားျဖစ္​သြား​ေလသည္​။ ၀န္​ထမ္​း​ေတြအကုန္​လံုးႏွင္​့ ရင္​းရင္​းႏွီးႏွီး ​ေပါင္​းတတ္​သည္​့အတြက္​​ေၾကာင္​့ အကုန္​လံုးက ​ေျပာမ​နာ​ေတြပင္​။

"ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ မန္​​ေနဂ်ာႀကီး! တစ္​ခ်ိန္​လံုး ငူငူ​ေငါင္​​ေငါင္​နဲ႔ "

"ဟီးဟီး ဒီလိုပါပဲ စိတ္​ညစ္​စရာ႐ွိလို႔"

စိတ္​ပူပန္​သလို ၀ိုင္​းၾကည္​့​ေနတဲ့ အကုန္​လံုးကို စိတ္​မပူ​ေစခ်င္​သည္​မို႔ ျပံဳးကာ​ေျပာလိုက္​သည္​။

"အဲ့တာဆို တစ္​ခြက္​​ေလာက္​သြား​ေသာက္​ၾကမလား"

လက္​နဲ႔​ေသာက္​တဲ့ပံုစံလုပ္​ျပကာ ​ေခါင္​း​ေမာ့​ေမး​ေနတဲ့ ​ေဟးမီကို ရယ္​လိုက္​ကာ ​ေခါင္​းခါၿပီး ျငင္​းလိုက္​သည္​။
အပတ္​တိုင္​းသာ ​ေသာက္​​ေနရရင္​ ​ေနာက္​ဆို တကယ္​
အရက္​သမားျဖစ္​​ေတာ့မည္​။
စိတ္​​ေျပလက္​​ေပ်ာက္​ ​ေကာ္​ဖီ​ေလး ​ေသာက္​မယ္​လို႔ပဲ စဥ္​းစားကာ ရံုးအျပန္​ က​ေဖးဆိုင္​၀င္​ဖို႔ ဆံုးျဖတ္​လိုက္​သည္​။

အရင္​က​ဆို ျမန္​ျမန္​ကုန္​ဆံုး​ေလ့႐ွိသည္​့ ရံုးခ်ိန္​သည္​ ဒီ​ေန႔မွ ၾကာ​ေနသ​ေယာင္​။

"အား ၿပီးၿပီ အကုန္​လံုး ​ေသာက္​မွာ​ေနာ္​!."

ဆိုဂ်ဴ​ေသာက္​ဖို႔ အကုန္​လံုးကို ျမဴဆြယ္​​ေနတဲ့ ​ေဟးမီကို
ျပံဳးျပလိုက္​ရင္​း အတင္​းျငင္​းရသည္​။ ထိုက​ေလးမက
အရက္​မူးလ်ွင္​​ေပါက္​ကရ ​ေျပာတတ္​သည္​။ အကုန္​လံုးက သူ႔ကိုထိန္​းရသည္​။ ၿပီး​ေတာ့ အရက္​မူးရင္​ သူ႔ရဲ႕ (မျမင္​သင္​့တဲ့) ပံု​ေတြကို အတင္​းလိုက္​ျပ​ေသး။