Sevinmeli miydim? Üzülmeli mi? Ne yapmalıyım bilmiyorum hala gördüğüm şeyin sokundaydım. Resmen galerisi...
Galerisi benim resimlerimle doluydu eve girerken... evin önünde... uyurken... sınıfta... her anımı ifsalamisti ifsalamak miydi bilmiyorum ama gerçekten... bu ne ya gülerken bile!! Pedro lara gitmem gerekti... bu neydi öğrenmeliyim! Anneme:
"Ben çıkıyorum hoşçakal!"
Dedim ve evden çıktım... evden çıktığım gibi telefonu elime aldım zile basmadan önce içeriyi dinledim müzik sesi geliyordu... zile bir besmele çekip bastım... Pedro nun abisi çıktı:
"Hiyh!"
Dedi. Sonra Pedro ya seslendi:
"Manitan gelmiş!"
Ben:
"Ne ne manitası biz arkadaşız!"
Abisi:
"İyi arkadaş olun görüşürüz gir içeri istersen babam yok!"
Pedro:
"Abi telefonumu bulamıyorum gördün mü?"
Abisi:
"Manitanın elinde!!"
Pedro kapıya gelip:
"Bu kaçıncı Gökçe neden alıyorsun telefonumu? Neden?"
Ben içeri adım attım!
"Birşeyler bulmak istedin ama daha fazlasını buldum Pedro sen sapık misin?"
Pedro:
"Tövbe yarabbim ne diyorsun Gökçe sen!"
Dedi kahkaha atarak! Sonra gözlerime baktı göz göze gelmiştik gözlerimi kaçırdım!
"Sey ben birşey diyecektim!"
Pedro:
"Buyur!"
Ben:
"Bu ne?"
Dedim Galeriye açmaya çalışarak Pedro elimden çekip!
"Ne yaptığını zannediyorsun sen!"
Ben elinden geri çektim ve:
"Pedro içinse ne olduğunu biliyorum bunlar beki neden yaptın?"
Pedro
"Gökçe sorma lütfen sorma!"
O sırada zil çaldı Pedro:
"Babam geldi of Gökçe of!"
Hemen beni odaya sokup kapıyı açtı! Babasi:
"Ayakkabı kimin? Neyse banane ben uyuyorum rahatsız etmeyin ağzınıza şıcarim!"
Dedi. Kapı deliğinden baktığımda Pedro yu itmisti yere düşmüştü oda! Arkasından
"Orosbu cocugu!"
Demişti bunu ağzından okuyabilmistim. Gülümsedim ve kapıyı açtım o sırada ama arkasına döndü bende hemen geri kapattım. Ve saklandım birkaç saniye sonra kapı açıldı Pedroydu gelen! Hemen sarıldım!
"Korktum beni bulacak diye! "
Pedro:
"Birşey yapmaz misafire karışmıyor!"
Dedi gülümsedi... Bende gülümseyerek karşılık verdim...
Biraz daha oturdum ve sohbete başladık...
"Pedro o ne arıyor yani uyurken bile!!!"
Pedro:
"Sormasan bunu!"
Ben:
"Pedro söyler misin?"
Pedro:
"Gökçe seni seviyorum! Söylemek istemiyordum bu!"
Ben:
"Pedro bende seni seviyorum!"
Pedro:
"Abime arkadaş olduğumuzu söyledin Gökçe!"
Ben:
"Abin anlamasın diye Pedro buna mı takıldın cidden!"
Pedro:
"Peki birtanem seni seviyorum!"
Ben:
"Bende seni seviyorum!"
Gülümsedi!!! Elimi tuttu!!! Sarıldı!!! Rüyada gibiydim kokusunu içine çektim:
"Kokumu içine çekme!!!"
Dedi. Bende:
"Neden?"
Pedro:
"İşte çekme!"
Ben:
"Peki!"
Dedim. Oda gülümseyerek kalktı ve elinde birşey ile yanıma geldi:
"Bu senin olsun!"
Dedi bu onun parfümü idi gülümseyerek:
"Teşekkür ederim!"
Dedim ve aldım... oda gülümsedi... "fotoğraf çekinelim mi ?"
Diye sordu bende:
"Olur!"
Dedim ve kamerasını gözümün önünde açtı şifresini yani! Sonra biraz fotoğraf çekindik. Annem arıyordu!
Efendim anne
Annem
Kızım neredesin
Ben
Anne Pedro nun yanındaydım
Annem
He iyi fazla geç kalma
Ben
Tamam öpüyorum
Annem
Bende balim hadi bakalım görüşürüz!
Ben
Görüşürüz
Pedro bana bakip:
"Ne yapsak ii sey birşey içmek ister misin?"
Ben:
"Teşekkür ederim hayır!"
Pedro gulumseyip!
"Yarınki sınava çalışalım o zaman!"
Dedi bende kabul ettim... masaya oturduk ve benim anlamadıklarını bana anlatırken bende anlıyorum ve ona fikir sunuyorum! Oda bana anlamadığı konuyu sorduğunda bende ona anlatmaya başladım. Anlattıktan sonra yanağıma öpücük kondurup teşekkür etti...
Bu benim için en güzel gündü
İçim sevinç doluydu...
