Chapter 2
Ashty's POV
"Ashty.....Khricia"
"T-top/Topher" gulat na sabi namin
"Oh kamusta kayo" he ask , bumalik naman ako sa sarili ko
"Ito tao parin" sarkastiko kong sagot
"Hehehe, Katulad kaparin dati" kunwaring natatawa nyang sabi
"Buti naman at pinansin mo pa kami kahit sikat kana" sabi ni Khricia habang nakatingin sa mga kamay nyang magkahawak
"Ah hehehe" napakamot sya sa batok nya at nahihiyang lumingon sa ibang direksyon"ah congrats mo ko sa daddy mo Ashty, I think he's going to be a good leader for us"pag iiba nya ng usapan pero sumama bigla ang pakiramdam ko dahil sa sinabi nya.
"But not a good father" sabi ko at umalis na doon.
"Is she okay?" rinig kong tanong ni Topher Kay Khricia.
"Hayaan mo nalang sya...sige bye" sagot ni Khricia at hindi ko na ulit sila pinakinggan.
~~
Ngayon ay nandito kami sa isang kilalang boutique bumibili ng uniform. Sila mommy lang at tita pumipili at kami ni Khricia ay nagdadaldalan parin.
"Yiee di talaga ako makapaniwala na kilala nya pa tayo" parang timang na kinikilig si Khricia. Paano ba na man paiba iba sya ng emotion at bigla bigla nalang titili kaya yung ibang bumibili ay napapatingin lalo na sila mommy at tita.
"Tss, baka dahil nakita nya rin tayo sa mga magazine" na hindi ganon ka sikat dahil panandalian lang ang pagmomodel natin. gusto ko sanang idugtong pero wag na .
"Baka nga.....pero mahilig ba sya sa mga magazine.... " parang sira talaga to, parang kinakausap nya ang sarili nya"e baka hindi....baka nakita nya lang kung saan"sarap kaltukan nitong si Khricia
"Hoy, baka sumabog ka kakaisip don, makikita mo panaman yun, diba sabi mo ka schoolmate natin sya" lumingon sya sakin at tumango lang.
Tss ayaw talaga magpapigil e. Hindi ko nalang sya pinansin at nagtingitingin nalang ako sa loob ng boutique.
~~
Nandito kami ngayon sa isang restaurant, (alangan maghiwalay pa kami ng kakainan). Hanggang ngayon e lutang sa pagiisip si Khricia. Parang baliw nga e bigla bigla nalang titili, tapos kukunot ang noo minsan e na ngingiti pa. (Para syang nasa alapaap ng mga baliw hahaha).
"I think this enough" nakangiting sabi ni tita na tinutukoy ang mga pinamili.
"Kain na Khricia" sabi ko sa tenga nya dahilan para bumalik sya sa sarili nya.
"Ah oo, hehehe" parang nahihiya nyang sabi ng mapansin nyang sakanya nakatuon ang tingin nina tita,mommy,at syempre ako.
"Ano nalaman mo na ba ang sagot sa tanong mo" tanong ko sa tono ng pangaasar
"Tss bwiset ang sakit na ng ulo ko" sabi nya at nagsimula na syang kumain.
"Sabi kasing tigilan muna ang kakaisip" iiling iling kong sabi at kumain na rin.
~~
"Bye Ash ingat kayo, see you sa pasukan" sabi ni Khricia at kinawayan ko naman sila, saka kami naglakad ni mommy papunta sa kotse.
Nasa harapan na kami ng kotse ng may tumawag sakin
"Ashty" sigaw ng isang pamilyar na lalaki, kaya nilingon ko ito
"B-bakit" utal kong sabi nang makita kung sino ito si top
"Oh ito yung artitas, si Christopher" sabat ni mommy
"Ah opo" parang nahihiyang sabi ni Top
"Ahm, bakit ulet" sabi ko
"Ah I just want to say sorry kung may na sabi akong hindi mo nagustuhan" sabi nya at makikita ang sinseridad.
"No. You don't have to say sorry...Bye" sabi ko at ngumiti sa kanya at tumalikod na, bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse ng hilahin ako ni Topher
"E baka galit ka sakin" sabi nya pagkaharap ko sa kanya. Gulat parin akong nakatingin sa kanya hanggang sa matauhan ako. Medyo lumayo ako sa kanya saka nagsalita
"No, bakit naman ako magagalit sayo. Makakarating kay dad ang sinabi mo. Again bye" sabi ko at pumasok na sa kotse.
Masyadong naman syang apektado dun sa sinabi ko kanina -.-
~~
Hanggang ngayon e iniisip ko kung bakit sya ganon ka apektado sa sinabi ko. Bwiset sya sumasakit ulo ko kakaisip, kahit ayaw kong isipin kusa nalang pumapasok sa isip ko. Hayss naiintindihan ko na si Khricia kung bakit masyado nyang iniisip ang bwiset na lalaking yun. (Sakit talaga sa ulo ang mga lalaki).
"Sweety" tawag sakin ni mommy. Di ko namalayan na sa bahay napala kami.
"Bakit parang ang lalim ng iniisip mo anak, kanina si Khricia ngayon ay ikaw." Sabi ni mom ng makapasok kami sa loob
"Ah wala to mom" sabi ko at balak ko na sanang umakyat ng magsalita ulit si mommy
"Tungkol ba dun Kay Christopher ang iniisip nyong dalawa ni Khricia. Naikwento Kasi sakin ni Layla na may gusto raw si Khricia dun Kay Christopher" mahabang sabi ni mommy.
"Si Khricia.....opo pero ako........h-hindi" sagot ko at nautal pa sa huli kong sinabi"akyat muna ako mom"dagdag ko at hindi na hinintay pa ang sagot nya.
~~
Pagkapasok ko sa kwarto ko pumasok na rin si Christopher sa utak ko na may kasamang tanong.
Bakit masyado syang affected dun sa sinabi ko
Na bastusan kaya sya sa ugali kong ipinakita
E pake ko naman
Bakit naisip nyang galit ako sa kanya
Napaka sensitive nya naman
Mukha ba akong galit sakanya
Bakit ko ba sya iniisip
Bakit ko ba inaalala ang nararamdaman nya
Bakit ba sya pumapasok sa utak ko
Lubayan mo ko
Lubayan mo ang utak ko Christopher Gonzalez
"Lubayan mo ang utak ko" mahinang sigaw ko.(pano yung mahinang sigaw??)
(Brain:I'm so tired of thinking about Christopher. I hate this feeling)
------------------------------------------------------------**********************************
A/n: done with chapter 2. Hope you enjoy my story.
YOU ARE READING
Your Highness
Aléatoire"Tigilan nyo nga ako" "Bakit nyo ba ko pinahihirapan" "Bakit lahat ng hinahanap ko sa lalaki na sa kanilang lahat" Ilan lang yan sa reklamo ni Ashty. Find out kung ano ang mangyayari sa love story ni Ashty.
