▪Κεφ.2▪

119 6 0
                                    

Πλευρά κοριτσιών

Τα κορίτσια ξύπνησαν νωρίς και άρχισαν να μαζεύουν τα πράγματα τους και να δυπλώνουν της σκηνές  τους.
Ξεκίνησαν να περπατάνε βαθύτερα προς το δάσος μέχρι να βρούνε τον ποταμό.
Όμως οσο προχωρούσαν τοσο  πιο πολύ πυκνωναν μεταξύ τους τα δέντρα.
Έμοιαζε σαν να είναι νύχτα καθώς τα ψηλά δέντρα κάλυπταν τον ήλιο.
Δεν σταματούσαν όμως.

[...]
Μετα απο λίγες ώρες κουράστηκαν και σταμάτησαν για να πιούν νερό ενώ κάθισαν σε ενα κορμό ενος ξύλου.

"Ουφ τι κούραση και αυτή"
Ειπε Η Έρικα ρίχνοντας λίγο νερό στο πρόσωπο της.
"Αχ κορίτσια μακάρι να βρουμε αυτο τον ποταμό γιατι τα πόδια μου με έχουν πεθάνει"
Είπε λαχανιασμενα Η Αμάντα.

"ΚΟΡΙΤΣΙΑ...ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ ΑΥΤΟ;;"
Ειπε Η Λουσια και έκανε νόημα να σωπασουν
"Αντε παλι..τι να ακούσουμε καλεεε;;;"
Της ειπε Η Ερικα φανερά ενοχλημένη.
"Οχι..οχι αλήθεια το ακούτε;; Ειναι σαν να ακούγετε ο.."

"Ο ΠΟΤΑΜΟΣ"
Ειπαν ταυτόχρονα και έβαλαν γρήγορα στους ώμους τους της τσάντες τους και έτρεξαν προς την κατεύθυνση που άκουγαν το νερό να ρέει.

"ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ"
Έφτασαν λοιπόν στον ποταμό.
Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο τοπίο.
Πλούσια δέντρα, ζωηρά χρώματα και καθαρό κρύο νεράκι .

Έστησαν και πάλι της τέντες τους.
Και αποφάσισαν μετα απο αυτές της κουραστικές ώρες που πέρασαν να φάνε και μετά να βουτήξουν στον ποταμό.

[...]

Πλευρά αγοριών

Στο μεταξύ...τα αγόρια ακόμη περπατάνε κουρασμένα και εξαντλημένα.
Καλα οι δύο απο τους τρείς γιατι
Ο Κρίστιαν προχωράει χωρίς παράπονα κοιτώντας τον χάρτη του προσεχτικά.

"Ωχ ωχχχ μαλακες πόσες ώρες περπατάμε;;"
Είπε Ο Μάικ σκουπίζοντας το πρόσωπο του απο τον ιδρώτα.
"Καντε υπομονή..φτάνουμε"
Τους ειπε Ο Κρίστιαν
"Καλα ρε Κρις εσυ δεν κουραστικές;"
Τον ρωτάει Ο Τζακ
"Οχι"
"Απορώ τι είδους άνθρωπος είσαι..Αν είσαι άνθρωπος"
"Οκευ...θα προχωρήσουμε τωρα;;"
"Πωωω"
"Μια χαρά είμασταν στην πόλη περιτριγυρισμενοι απο καυτά γκομενάκια...τι θέλαμε το ΒΟΥΝΟ που δεν εχει ψυχή εδω μεσα;"
Ειπε Ο Μάικ.
"Θα σωπασετε;; με τοσα παράπονα δεν θα φτάσουμε ποτέ"
Απάντησε αυξάνοντας τον τόνο της φωνής του Ο Κρίστιαν.
Ενω Ο Μαικ Και Ο Τζακ κοιτάχτηκαν χωρίς να μιλήσουν και προχώρησαν.

[...]
Έφτασαν μετα απο μισή ώρα και χάρηκαν τοσο πολύ που έπεσαν κάτω.
"Επιτέλους"
Αναφώνησε Ο Τζακ.
Σηκώθηκε Ο Μάικ για λίγο κοιτώντας προς τον ποταμό σμυγοντας τα φρύδια του.
Τελικά είπε:
"Τοο ακούτε αυτο;; ή Εχω παραισθήσεις;;"
"Τι να ακουσ-...ΩΧΧΧ ναι το ακούω"
Είπε Ο Κρίστιαν και κοίταξε και αυτός προς τον ποταμό.
"Τι ακούτε ρε παιδιά;;"
Ειπε ψιθυριστά Ο Τζακ
"Γέλια...Γελια κοριτσιών "
Απάντησε Ο Κρις.
"Ωωω παίδες μου αυτή ειναι η τυχερή μας μέρα..."
Είπε Ο Μαικ και στάθηκε όρθιος ενω συνέχισε την πρόταση του.
"Ελατε..παμε να γνωρίσουμε τα κορίτσια"

Στάθηκαν και οι αλλοι δύο και προχώρησαν κοντά στο ποτάμι.
Έβλεπαν τα κορίτσια που κολυμπούσαν στον ποταμό χωρίς να καταλάβουν ποιες είναι.

"Λοιπόν αγορινες μου..Ακούστε σχέδιο που σκέφτηκα..Εγω θα παω να τες γνωρίσω οσο εσείς θα στήσετε της σκηνές μας"
Ειπε Ο Μαικ χαμογελαστός προς τον Τζακ και τον Κρις.
"Και γιατί να πας εσυ;;"
Του είπε Ο Τζακ σταυρωνοντας τα χερια του στο στήθος του.
"Γιατι εγω είμαι ειδικός σε αυτά"

Ο Μαικ πλησίασε τα κορίτσια στον ποταμό και τους φώναξε.

"HELLO GIRLS..."
Τα κορίτσια σταμάτησαν να μιλάνε και κοίταξαν τον Μαικ ξαφνιασμενες
Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιος είναι απο την απόσταση που είχαν.
"ΠΟΙΌΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;;"
Φώναξε Η Λουσια.
"ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΓΝΩΡΊΣΕΤΕ"

Τα κορίτσια κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.

"Κορίτσια εγω λεω να μην πάμε..αν είναι κάνας τρελός βιαστής;;"
Ειπε Η Έρικα τρομαγμένη.
"Σιγα...3 Είμαστε θα τον σαπισουμε στο ξυλο"
Απάντησε Η Αμάντα τεντονωντας τα χέρια της.
"Ελατε..παμε και οι τρείς"
Είπε Η Λουσια.

Προχώρησαν λοιπόν προς τον μυστηριώδη άνθρωπο.

Ενω Ο Μαικ δεν έχανε το πονηρό χαμόγελο του.

"Αα έρχονται...ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΑΤΕ..έρχονται"
Ο Τζακ και Ο Κρις πλησίασαν τον Μαικ και στάθηκαν δίπλα του.
"Γνωστές μου φαίνονται"
Ειπε Ο Τζακ.
"Ναι μοιάζουν με της..."
...

"Κορίτσια...αυξήθηκαν τι κάνουμε;..αν είναι και οι 3 δολοφόνοι;"
Είπε Η Έρικα σταματώντας.
"Ωω ελα επιτέλους"
Την τράβηξε απο το χέρι Η Αμάντα.
"Ωχ....Κορίτσια για κακη μας τύχη είναι χειρότεροι και απο δολοφόνοι"
Ειπε Η Λουσια.
"Τι τους ξερεις;;"
Την ρώτησε Η Αμάντα
"Ναι...οχι μονο εγω και οι τρείς μας τους ξέρουμε.."
Απάντησε Η Λουσια
"ΩΩΧΧ ΟΧΙ...εχεις δίκιο"
"ΣΚΑΤΑ"

...

"ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝΕ ΠΛΑΚΑ..ΑΔΙΚΑ ΧΆΡΗΚΑ ΕΓΩ;;;"
Φώναξε Ο Μαικ.
Και εκείνη την στιγμή τα κορίτσια στάθηκαν απέναντι τους.
Σταυρωνοντας τα χέρια τους.
Ενω τα αγόρια της κοίταγαν άγρια.

Προβλέπετε Γ' παγκοσμιος πόλεμος πόλεμος.

______________________________________

💕💋💕




Έχει λογική Ο Έρωτας;;( 1ος Κυκλος)Where stories live. Discover now