ÇARPIŞMA

OTOBÜS

Bunları düşünürken telefonumu ve kulaklığımı montumun cebinden cıkarıp kulaklığımı kulağıma taktım.Görmeden rastgele bir şarkı seçtim.

Şarkıda şöyle diyordu;
Beni boşver de ya bu işler ne aman aman

Gerçekten de mabel matiz haklıydı ya bu işler neydi

Bu arada adım Aybüke.Annemin adı Safiye babamın adı Ramazan.Tek çocuğum.İki kuzenim var ikiz.Ceren ve Eren.Aslında çift yumurta ikizleri, birbirlerine hiç benzemiyorlar.Ama neden isimleri benziyor?
Aman ya!
Ben niye bunları düşünüyorum ki? Hep böyleyimdir, saçma sapan konuları böyle kafama takarım.
Sizde beni takmayın.
Her zaman evimizi değiştirdiğimiz için de arkadaşlarım da değişiyor.Ben de çok fazla arkadaşlık kurmamaya gayret gösteriyorum.
Çok tatlı bir ailem var. Akşamları ve haftasonları birbirimizi hep ziyarete geliriz.Şimdi de teyzem gilden eve gidiyorum yani Eren ve Ceren lerden.Kuzenlerimi çok seviyorum benimle ayni yaştalar. Aynı yaşta olduğundan mı bilmem ama kafalarımız gerçekten de aynı.
Aslında böyle otobüs gibi kalabalık ortamlarda bulunmayı sevmem ama mecburdum. Çünkü o saatte taksi zor geçiyordu. Geçse de dolu oluyordu.

O an şarkıya daldığımdan ineceğim durağı geçmişiz. Dışarıya bir baktım kendime icimden sövmeye başladım.
Hemen durması için düğmeye bastım ve durdurmayı başardım. Zaten yorulmuştum. Bir de iki saat yürücem.
Yavaş yavaş İstanbul'un sokaklarında yürürken birden telfonum çaldı. Arayan annem di. Telfonumu açtım neden geç kaldığımı sordu bende" Teyzem gile gittim şimdi yoldayım eve geliyorum " dedim. Aslında tam diyordum ki biriyle çarpıstım. Çarpıştıgım kişiye baktığım an nutkum tutuldu. Kestane rengi saçları yeşil gözleriyle beni benden aldı. Bir kızın istediği bir tipti. Donakalmıştım, ona öylece bakıyordum ki birden sanki içinden canavar çıkmış gibi bağırarak "yavaş" dedi.
O kadar hoş görünüyordu ki böyle tepki vereceği aklımın ucundan bile geçmemısti.
Şaşırark "yavaş mı" diye bağırdım. Yeşil gözlü çocuk bana möl möl  bakarak cevap verdi" Tabiki de yavaş dicektim daha ne bekliyordun? Kusura bakma özür dilerim gibi laflar ağzımdan asla çıkmaz zaten" dedi ve yerdeki telefonunu alarak oradan uzaklaştı. Ben de yerdeki eşyalarımı toplayıp eve doğru ilerledim. Eve vardığımda saat baya geç olmuştu. Çok yorgundum ve bunu gidermek için de duşa girdim.
Duştan çıktım ve pijamalarımı giyip zıbardım. Yorgun olduğumdan da çabucak uyumuşum...