Halikan Kita Dyan Eh! (Published under PSICOM)

Chapter 3

Chapter 3

Chapter 3

“Pwede ba tantanan mo ako!!!” I shouted at him. Naiirita na kasi ako talaga. Sino ba kasi ang may gustong maging bestfriend siya?  Grrrr!

“Sige na Rayne manood ka na please. Promise ngayon lang to. Championship kasi.” Halos lumuhod na siya sa harap ko. Pinagtitinginan na kami ng ibang estudyante. Ikaw ba naman halos luhuran na ng pinakasikat na lalaki sa buong school. Okay sana kong ako din ang pinakasikat na girl pero isa akong self proclaimed nerd.

“Bakit kasi kailangang andun ako? Bakit ako ba ang magpapanalo sa game niyo? Kasali ba ako sa team niyo?” Tumingin ako ulit sa libro na binabasa ko. Istorbo talaga to kahit kelan!

“Alam mo yung inspiration? Pag andoon ka maiinspire akong maglaro, gaganahan at mananalo kami. Kaya manood ka na. Gusto mo sa bleacher ka pa maupo eh!” Nagningning ang mga mata niya kasi akala niya matutuwa ako sa alok niya. Siyempre pag normal na babae ang inalok niya na manood at uupo sa bleacher baka nagtatalon na sa tuwa pero hindi kasi ako normal na babae because I’m perfect.

“At ano? Makatabi ang mga pawisan mong teammates? Ewww ha! Kadiri kaya.” Inayos ko ang eyeglasses ko na nahuhulog na sa ilong ko.

“Hindi! Hindi sila tatabi sayo. Ako lang ang tatabi sayo. Pumayag ka na kasi! Minsan lang naman ako humingi sayo ng favor.” Anong minsan? Simula last week nung nagdeclare siya na bestfriend niya ako ang daming pabor na niyang hiningi sa akin. Buti sana kung kusang loob kong ginagawa  ang mga yun. Pero hindi eh. Pinipilit niya ako! Kung ano anong threats ang sinasabi niya. Kesyo pupunta daw siya sa bahay namin! Like duh! Pag nakita siya ni Mommy kung ano ano conclusion agad ang papasok sa isip nun and baka bago ko namalayan eh kasal na ako sa bwisit na to!

“A-YO-KO.” I said with finality. Tiningnan niya ako saglit tapos bigla niya akong niyugyog. Hindi yung mahina. Yung parang maalog ang utak ko sa pagyugyog niya.

Ayyy shit! What the hell.

“Sige na Rayne! Sige na!! manood ka na!! Sige na!!” Teka! Teka! Teka! Nahihilo ako!

Pinipigilan ko ang kamay niyang tumutulak tulak sa akin. Hindi ba niya narealize na ang laking tao niya para gawin sa akin ang bagay na to?

Then my eyeglasses fell from my eyes at nahulog sa sahig.

“ANO BA!!” Sigaw ko sa kanya na nagpatingin din sa ibang estudyante sa amin. Ayy bwisit naman! Nag iinit na ang pisngi ko dahil sa galit and I bet pulang pula na ang mukha ko. Leche talaga ang lalaking to. Ang laking taeeeeeeee!

Napatulala siya sa akin at biglang tumahimik ang buong cafeteria.

Huminga ako ng malalim Inayos ko ang damit kong nagkalukot lukot dahil sa ginawa niya at tiningnan siya ng masama.  Nakatingin pa din siya sa akin at hindi na nagsasalita. Parang nakanganga pa nga.

Parang tanga lang.

“Ang ganda pala niya pag walang salamin.”