Adım Rüya Esen. 16 yaşındayım. Hayatımı soracak olsanız ismimden esinlenebilirsiniz. Tahminlerinizin çok zor olacağını sanmıyorum. Size hayatımın son bir haftasını bir kaç cümlede özetleyebilirim. Henüz insandım. Havanın hoş kokusunda ve şafağın zarif ışığında bir ormanda ilerliyordum. Etraftan garip garip sesler geliyordu ve bu sesler ürkmeme sebep olmuştu Bir sağa bir sola bakıp ilerliyordum ki kafam ve ağzımda eller hissettim.. sonrası malum, kaçırıldım. Hem de bir vampir çetesi tarafından!!
Uyandığımda bir hastane odasındaydım. Yani sanırım. Peki hemşirelerin her birinin maaşının bir kısmını lenslere yatırmalarına ne demeli. Yalnız çok kaliteli lenslermiş' diye geçirdim içimden. Kimisinde mavi kimisinde ela, kimisinde de kırmızı lens vardı. Ah hoş.. Bir dakika! O kadar da değil. Erkek doktor ruj sürüyor olamaz değil mi? Neredeydim ben!?!
Bir kaç saniye sonra odaya Uzay yani abim ve babam geldi.
Onlarında gözleri...Ah bir dakika hadi renkleri anladımda babamın ki maviyken abiminki neden MOR??
Tüm bunları hemen babam ve uzaya soracakken birden camdan gelen güneş ışığıyla birkaç kişi yüzlerini kapadı ve hemen perdeyi kapattılar.Bir an o kordu filmlerinden çıkmış kaçak vampirlerle dolu bir yerde olduğum mu sandım...
EVET "sandım"yani sonuçta bunlar sadece filmlerde olur değil mi ???
"RÜYA VAMPİRLER VE KURTLAR SADECE FİLMLERDE OLUR"
EVET BERİL ÇOK HAKLISIN ...
--YANİ UMARIM HAKLIDIR--
YAA SEMA KORKUTMA BENİ !!!!
"EVET SEMA SEN SUS! SAPAN SAÇMADA KONUŞMAA"
--AY TAMAM TAMAM BEN SİZİ UYARDIM BENCE ÖNLEMİNİZİ ALIN--
(rüya ve beril,sema ya aynı anda [SUS!!!]der.)
Evrenden gelen bir ses beni düşüncelerimden ayırmayı başardı.
Arkadaşlar bu benim ilk wattpad hikayem ve o yüzden hatalarım olabilir sizler sayesinde bu hikayeyi geliştirebilirim umarım bana yardımcı olursunuz. Bu arada 2 GÜNDE 1 bölüm atmaya çalışacağım.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ
VampireHayatımda herşey normalken içime düşen intikam duygusu; Kitaptan bir parça; (...)-Nolur bizi öldürme seni biz büyüttük. -Hadi ya? Ne büyük başarı. İlk önce hafızamı sil. Sonrada boktan bir aciz insan gibi yaşatıp içime öfke doldurup beni karanlığa ç...